Prachtig

Nadat ik deel 4 van deze serie (De Rozenkamer) heb mogen reviewen voor LS uitgeverij, was ik hooked aan dit verhaal. Nu had ik de eerdere delen nog niet gelezen, dus het was tijd om daar eens verandering in te brengen! Ik twijfelde of ik van deel 4 naar deel 3 zou gaan, dat wil zeggen van het verleden telkens meer naar het nu, of dat ik bij deel 1 zou beginnen. Uiteindelijk ben ik begonnen met deel 1, omdat de serie zo bedoeld is.

In dit deel in de huidige tijd maken we kennis met Laura. Haar stiefvader heeft toen ze klein was landgoed Rosaville gekocht. Laura is afgestudeerd historicus, maar het lukt haar niet direct een baan te vinden. Haar stiefvader helpt haar aan een zomerbaantje bij Tom Boyard, eigenaar van een bedrijf dat televisieprogramma’s maakt.

Uiteraard valt Laura voor Tom. En daarmee zijn alle clichés direct klaar. Dit boek is namelijk opnieuw erg origineel. Het verhaal heeft heel verrassende wendingen, waar ik hier niet over uit ga wijden en is zeker geen standaard roman. Het zijn heel echte personages, je kunt je Laura als persoon voorstellen, maar ook Hannah (haar stiefzus) en haar vriendin Emina. Echter vond ik Emina een iets té goed persoon, ook echt goede vriendinnen kunnen weleens onaardig zijn of ergens naast zitten. Hier was zij nogal perfect, dat werd wat ongeloofwaardig.

Naast dat Laura voor Tom werkt, is er nog een andere verhaallijn. Laura’s oma die dementerende is, noemt de naam Jasper. Laura wordt nieuwsgierig naar wie Jasper is en gaat lezen in het dagboek van haar oma. Het koetshuis heeft een rol in dat dagboek, maar - net als bij de Rozenkamer - speelt het een minder grote rol dan je zou verwachten aangezien het de titel van het boek is.

Ik geef dit boek 3 sterren in plaats van de 4 sterren die ik De rozenkamer gaf, omdat ik zie dat Karin Quint haar schrijfstijl heeft ontwikkeld tussen het eerste en het vierde deel.