Verrassende wendingen en magisch realisme

De Toscaanse zussen is een nieuwe serie van vier boeken geschreven door Daniela Sacerdoti. De gave van Lucrezia is het eerste deel (met een prachtige kaft met goudfolie, heel mooi!). Ik heb het idee dat deze serie echt anders is dan bijvoorbeeld De verloren dochters of De bloemendochters. Al zal dit boek voor een groot deel wel hetzelfde publiek trekken.

De hoofdpersoon in dit verhaal is Lucrezia. Ze wordt als ze twaalf is door haar vader weggestuurd na een ongeluk naar een kostschool. Het wordt haar duidelijk dat ze ook na de kostschool thuis niet meer welkom is. Ze heeft een leven in Parijs opgebouwd met haar werkgever en partner Claude. Nu haar vader overleden is, kan Lucrezia eindelijk terug naar huis in het prachtige Toscane. Maar haar zussen weten niet waarom ze destijds werd weggestuurd, dus zullen ze haar wel met open armen ontvangen? Ze hebben genoeg met elkaar te bespreken en er valt na het overlijden van hun vader veel te regelen. Lucrezia voelt zich eindelijk thuis komen na zich haar leven lang op de vlakte te hebben gehouden, maar hoe langer ze blijft, hoe meer vragen ze heeft. Ook haar jeugdliefde lijkt iets te maken te hebben met het geheimzinnige verleden van haar familie.

Waarom lijkt dit boek wél op vergelijkbare series? Het is een familieroman, er komen meerdere delen, geheimen worden ontrafeld en er is een mooi liefdesverhaal. Ook is de taal niet moeilijk en heeft het boek ongeveer 300 bladzijden.

Waarom lijkt dit boek níét op vergelijkbare series? Dit boek heeft een magisch element, wat bij andere series niet aanwezig is. Alle vier de zussen hebben ze een bijzondere gave. Zelf kan Lucrezia aan de hand van kleuren de ware gevoelens van iemand zien. Ik ben geen grote fan van fantasy, maar dit element stoorde mij helemaal niet. Je zou het magisch realisme kunnen noemen, wat erg geloofwaardig tot uiting is gekomen.

Sacerdoti weet te verrassen met veel veel onverwachte wendingen. Er moet wel gezegd worden dat ik zeker ook een aantal wendingen wel aan zag komen. De gave van Lucrezia heeft genoeg mooie lijnen uitgezet om volgende delen goed met elkaar te kunnen verweven tot een waardige serie. Het verhaal is dit boek is zeker af wat betreft Lucrezia, maar er is ruimte voor meer over haar.