Unieke vorm van tijdreizen en mega spannend

De 12-jarige Freddie is na het overlijden van zijn vader de nieuwe glazenwasser (conciërge) van het Rijksmuseum. Hij ziet ‘s nachts een groepje mannen De Nachtwacht onderzoeken. Wat zijn ze van plan? Freddie ontdekt een groot geheim in het museum. Samen met Rembrandt (niet de kunstenaar) gaat hij dat proberen te ontrafelen. Het wordt een avontuur vol wilde achtervolgingen, schilderijen die tot leven komen en raadsels uit het verleden. Ook is dit verbonden met zijn eigen verleden.

Dit verhaal is zowel een historische jeugdroman als een fantasyboek. Astrid Sy heeft een enorm origineel verhaal geschreven. Dit verhaal speelt zich af in 1933 en IN schilderijen (dus in de gebeurtenissen die vertoond zijn op de schilderijen). Zo komt hij samen met Rembrandt terecht in de brand van het stadhuis, een pesthuis en de Sint Elisabethsvloed. Ze worden telkens achterna gezeten door de Gluiper. Deze achtervolgingen zijn erg spannend. Het einde is erg verrassend en zie je niet aankomen. Daarnaast is het boek heel zielig: Freddie is écht heel erg alleen tot hij Rembrandt leert kennen.

Daarnaast stipt Sy zijdelings nog racisme aan door Freddie de titel van het schilderij ‘Het negerinnetje’ te laten veranderen naar ‘Isabella’.

Er is één ding wat ik jammer vond dat niet gebeurde in het boek. In dit boek wordt in de tijd gereisd. Ik vind het jammer dat Freddie dan niet nog heeft kunnen praten met zijn vader of eerder nog met zijn moeder (zoals in Films die nergens draaien).

Kortom, De glazenwasser van het Rijksmuseum is een dikke aanrader voor iedereen die ouder is dan 10 jaar. Dus ook voor volwassenen is dit een heel interessant boek om te lezen. Zeker als je iets met kunst en musea hebt.