Onder druk is, inderdaad, ‘nergens echt verrassend’. Dat was Onrust ook niet – de voorspelbaarheid stond daar meer dan eens de spanning in de weg. Maar waarom was ik dan toch zo verrast door het thrillerdebuut van Verhoef en laat de opvolger me koud? Onrust droeg de kleine sensatie in zich van een (Nederlandse!) vrouw die ongegeneerd zulke keiharde actiescènes op papier zet. Nu die verrassing weg is, is ook een groot deel van de magie weg. Verhoef zegt in een verantwoording dat ze 18 maanden aan dit vervolg heeft gewerkt. Op haar research is niets aan te merken, maar ik zou willen dat ze voor een opvolger de actie gaat koppelen aan een verrassender plot en niet steeds kiest voor de bekende sjablonen. De twee sterren zijn wat dat betreft geen afstraffing, maar een aanmoediging om nu werkelijk met een 'een thriller van Amerikaans bestsellerniveau' te komen. Go, Esther, go!