Heerlijk mijmeren: wat als...

Het boek begint met een proloog waarin de toespraak wordt beschreven die Hillary Rodham in 1969 gaf bij de buluitreiking op Wellesley College. ‘Achteraf denk ik dat ik op dat moment - ik had het eerder gevoeld, maar nooit echt zo sterk - mijn eigen unieke toekomst voorvoelde.’
Het eerste deel van het boek, dat in drie delen is opgesplitst, begint met ‘Het sprookje’ waarin Hillary Bill Clinton ontmoet en ze een relatie krijgen. En hoewel Curtis Sittenfeld, de auteur, benadrukt dat het een roman betreft met personen die uit haar verbeelding zijn ontsproten, bevat het de nodige feiten uit hun levens. Maar in tegenstelling tot het echte leven trouwen ze niet en gaan ze beiden hun eigen weg.
Curtis Sittenfeld weet vanaf dat moment een volledig geloofwaardig verhaal te fabriceren voor het verdere verloop van hun levens en moet je na het dichtslaan van het boek teleurgesteld constateren dat het ‘maar slechts een fictief verhaal’ was. Een compliment voor de auteur dus dat ze de lezer zo weet mee te krijgen met de loop van de alternatieve gebeurtenissen.
Nadeel van het boek zou kunnen zijn dat het voor de gemiddelde lezer erg moeilijk is om vast te stellen wat feit en wat fictie is, maar dat staat het leesplezier niet in de weg, integendeel het zorgt er juist voor dat je het boek als een roman kunt lezen.
In het tweede deel van het boek maken we een tijdsprong van zo’n twintig jaar en we volgen Hillary in het leven dat ze voor zichzelf heeft opgebouwd en de tijd waarin ze de beslissing neemt om zich verkiesbaar te stellen als senator van de staat Illinois. Een beslissing die verstrekkende gevolgen heeft voor haar, zowel op professioneel als op privégebied. Maar dat laat tevens de gedrevenheid zien van haar: als ze ergens voor kiest, gaat ze er ook helemaal voor. Dat zou je kunnen doortrekken naar haar echte leven waarin ze voor Bill heeft gekozen ‘for better or for worse’ en daarom bij het Monica Lewinski-schandaal vierkant achter hem bleef staan, hoe pijnlijk die situatie ook was. In het boek wordt ze zelf beschuldigd van seksuele intimidatie en daaruit blijkt dat je als publiek persoon erg kwetsbaar bent, vooral op dat gebied, want de media hebben niets liever dan een sappig verhaal.
Uit het boek blijkt dat er heel veel in het leven van een ambitieuze politicus geregeld wordt: waar treden we op, wat zeggen we, wie zijn ons goed gezind, wat is de reactie op een aantijging en zo verder. Er blijft weinig over om ergens spontaan op te reageren, omdat de impact enorm groot kan zijn en meestal is dat niet in positieve zin. Toch is het of Curtis Sittenfeld wil zeggen dat als Hillary in het echte leven wat opener en meer van uit haar hart en overtuiging had gesproken, ze verder was gekomen. Een interessante gedachte, maar helaas eentje die we niet meer aan de waarheid kunnen toetsen.
Hoewel het boek in de ik-vorm is geschreven en daardoor de auteur de mogelijkheid geeft om in het hoofd van Hillary te kruipen, gebeurt dat te weinig waardoor het lijkt alsof Hillary meer observeert dan voelt, waardoor ze erg afstandelijk lijkt en voor de lezer niet echt tot leven komt. Al zullen er genoeg mensen zijn die zeggen dat dat Hillary ten voeten uit is, een kille en zakelijke vrouw.
Toch blijft het heerlijk mijmeren bij dit boek: wat als...