Goed verhaal

Samenvatting
Kunsthistoricus Nora is opgegroeid bij haar oma. Haar moeder is gestorven toen Nora nog jong was en haar vader is ook niet meer in beeld. Nora komt erachter dat er zich in een afgesloten deel van de Gemeentegrot in Valkenburg een kunstwerk van haar moeder bevindt. Alhoewel ze kampt met een ernstige vorm van claustrofobie grijpt Nora haar kans wanneer de gemeente een opdracht uitzet om de kunst aanwezig in de oude mergelgrot te onderzoeken en beoordelen. Ze krijgt de opdracht gegund en gaat onderzoeken of de kunstwerken in de oude grot geëxploiteerd kan worden t.b.v. het toerisme. De meningen van de mensen die betrokken zijn bij het project zijn sterk verdeeld. Bovendien ontdekt Nora een groot geheim in de grot. Nora moet diverse moeilijke keuzes te maken en probeert ondertussen het verleden verder te ontrafelen. Daar is echter niet iedereen blij mee.

Recensie
De schrijfster Anya Nieuwwierra put voor dit verhaal uit haar uitgebreide kennis over de regio en over toerisme. Dat maakt de schets van de omgeving en de beschrijving van de toerismeproblematiek in de regio realistisch. Net als bij haar eerdere boeken wordt bij ieder hoofdstuk de dag, de datum, het moment van de dag en de locatie aangegeven. Hierdoor is het voor de lezer makkelijker om sprongen in de tijd te volgen zonder dat alles beschreven hoeft te worden. Bovendien helpt het om beter in te leven in het boek.

Hoofdpersoon Nora heeft een zware vorm van claustrofobie. De beperkingen die dat met zich meebrengt alsook de gevolgen voor zowel haar zakelijke als privéleven komen uitgebreid aan bod. Door het lezen van het verhaal krijg je ook een beeld van wat er omgaat in mensen met deze psychische aandoening. Nora discussieert namelijk met zichzelf in het Vlaams: Als lezer ben je daar onderdeel van. De tekst van ‘de andere ik’ staat met schuine letters aangegeven:
‘Ik zeg het u. Doe het niet! Ge zijt pas vierenveertig.’ ‘Hou op!’ roept Nora hardop.
De beschreven interne discussies dragen bij aan het beeld dat Nora het psychisch zwaar heeft o.a. met haar claustrofobie. Die uitgebreide en soms pittige interne dialoog zag je nog niet eerder op deze wijze bij schrijfster Anya Niewierra. In dit specifieke verhaal en bij een hoofdpersoon met deze problematiek geeft het net dat beetje extra inzicht en geloofwaardigheid.

Het plot en het einde hadden meer uitgewerkt mogen worden. Voor het plot zou iets meer uitwerking van de details van de dramatische gebeurtenissen uit het verleden toevoegen. En voor wat betreft het einde had de scène in de grot langer mogen duren. Het voelde klein beetje alsof de pagina’s op waren en er nog veel in de laatste pagina’s beschreven moest worden. Dat maakte mij nieuwsgierig wat het maximale aantal woorden/pagina’s is voor het schrijven van dit geschenk of dat er wellicht nog 10 pagina’s bij hadden gemogen.

Desalniettemin is het knap hoe in een beperkt aantal pagina’s een vanaf het begin spannend, realistisch en rond verhaal wordt neergezet. In een boek met meer pagina’s komt de schrijfster meer tot haar recht, maar dit bewijst zeker de kwaliteit van Anya Niewierra. Ongetwijfelt voldoende om de lezers van het zomerlezengeschenk te stimuleren om ook al haar andere boeken te gaan lezen. Al met al een goed geschreven verhaal.