Hebban Uitleesdag! Welk boek lees jij uit op de laatste zondag van juni?

Greet leest De waarheid over de zaak Harry Quebert uit

Joël Dicker

Een paar jaar geleden mocht ik de Hebban-recensie voor Het mysterie van kamer 622 van Joël Dicker schrijven. En daar ben ik nog altijd dankbaar voor, want plots had ik er een favoriete auteur bij. Toch heb ik nog niet al zijn boeken gelezen en dat bracht me onlangs op het idee om in het Thriller Café weer eens een samenleesproject te organiseren. Samen met een tiental anderen lees ik daarom De waarheid over de zaak Harry Quebert, het boek waarmee het allemaal begon voor Dicker.

Een auteur, nog een auteur, een verdwijning, een lijk waar je het niet verwacht … Alle ingrediënten voor een spannend boek zijn aanwezig. Alleen al het kijken naar de verhaalopbouw en de eerste bladzijde lezen deed me watertanden! Van Dicker weet je dat hij voor ingenieus opgezette plots kiest, dus ik wist op voorhand dat mijn gedachten alle kanten op zouden gaan. Oh, ik hoop toch zo op weer een 5-sterrenboek! Ik ben donderdag begonnen en had mezelf vier dagen voor deze klepper gegeven. Perfect dus om vandaag, op Hebban Uitleesdag, die waarheid over de zaak Harry Quebert definitief boven tafel te krijgen.

Guy leest Nacht uit

Lars Kepler

Wellicht komen we vandaag aardig in de buurt van de dertig graden. Op deze hoogzomerse dag ga ik, na het fietsen, lekker languit liggen lezen. Ik ga voor een lange leesbeurt, buiten onder de parasol met een pet op het hoofd. Het uitgezochte boek ligt al een hele tijd op me te wachten; tot nu toe ben ik nog niet gezwicht voor het Zweedse schrijversechtpaar. Vandaag hoop ik evenwel Nacht van Lars Kepler uit te krijgen; het tiende deel met Joona Linna in een hoofdrol. De vorige negen delen heb ik verslonden, alhoewel dit met wisselend succes is geweest. Niet alle delen vond ik even sterk of met glans geslaagd. Dit keer is het op hoop van zegen. Kepler schrijft rechttoe rechtaan en daar houd ik van. Wordt het werkelijk een hypnotische jacht op een beestachtige moordenaar? Deze lezer gaat het weten, zondagavond. Ik verwacht in elk geval een bloederig, gruwelijk en vooral een spannend Scandinavisch misdaadverhaal.

Wendy leest Als scheuren in de aarde uit

Claire Leslie Hall

Soms kun je als lezer niet achterblijven, en dat gevoel had ik meteen bij de gehypete roman Als scheuren in de aarde van Claire Leslie Hall. De roep van het boek begon met haar boeiende interview hier op Hebban, gevolgd door een stroom aan prachtige recensies. Het boek schoot razendsnel omhoog in de Hebban Rank en ik ging overstag. De promotionele quote op de cover, van Delia Owens, gaf me dat laatste zetje richting de boekhandel. De voorbije dagen heeft het verhaal me helemaal meegezogen. Ik ben inmiddels halverwege. Meeslepend is het absoluut: Leslie Hall weet me met elke pagina te raken en te prikkelen. En vandaag, schuilend voor de zomerse hitte, lees ik met veel plezier verder. Een ding is zeker: mijn zondag is goed besteed!

Helma leest De laatste gelofte uit

M.W. Craven

Het boek dat ik op zondag ga uitlezen is De laatste gelofte, de nieuwste van M.W. Craven met Washington Poe en Tilly Bradshaw in de hoofdrol. Ik keek er al een tijdje naar uit en meteen gekocht toen het boek eindelijk in de winkel lag. Het ligt al een paar dagen naar me te lonken, maar vandaag mag ik erin beginnen. Ik hoop op een paar mooie, zonnige dagen om me bij het zwembad lekker helemaal onder te dompelen in het boek met af en toe een verkoelende duik. En dan hoop ik als tweede boek ook nog De stilte, het door Anya Niewierra geschreven Zomerlezengeschenk, in een moeite door uit te lezen. Ik heb er nu al zin in.

Famke leest Mrs Dalloway uit

Virginia Woolf

Wat is er nou leuker dan op de laatste zondag van juni literair een juni-wandeling door Londen te maken? Clarissa Dalloway heeft me in Mrs Dalloway van Virginia Woolf al vroeg mee uit wandelen genomen op een mooie junidag in 1923. Woolf wil nog weleens zwaardere kost presenteren, maar deze keer zit er ook veel lucht en licht in het verhaal. Dalloway is een upper class dame van begin vijftig en onderweg om inkopen te doen voor haar feest later vanavond. Je zit als lezer in haar hoofd en waant je in naoorlogs Londen. En dat is echt genieten, omdat haar gedachten en overpeinzingen geregeld in prachtige poëtische taal zijn verwoord, zonder daarbij wollig of zweverig te worden.

Het is een zomerse dag, waardoor we in de straten en het park allerlei mensen tegenkomen. Het verhaal vereist concentratie, omdat Woolf je niet alleen een kijkje geeft in het hoofd van Dalloway, maar ook in dat van die andere personages. Een van hen is Septimus Smith, een WOI-veteraan met wat we nu PTSS zouden noemen. Daar is dan toch de duistere kant waar Woolf zo bekend om is. De wandeling door Londen is bijna ten einde: op naar het feest. Vandaag gaat deze klassieker uit.