Lezersrecensie
En door naar het tweede deel ...
Nu het tweede deel bijna te koop is, heb ik het Verdwenen stemmen maar snel gelezen. Elena besluit haar saaie leven achter zich te laten en een baan op het afgelegen landgoed The Green Meadow in Engeland te accepteren. Al snel heeft ze het naar haar zin en bouwt ze een band op met de verschillende medewerkers en familieleden, waaronder de zesjarige tweeling, en de zieke, eigenzinnige vrouw des huizes Charlotte. Maar er is iets vreemds aan de hand. Er is een gedeelte van het landgoed dat onbewoond zou zijn, en toch ziet Elena 's avonds kaarslicht branden. Elena probeert te achterhalen wat er aan de hand is, maar stuit op de ongenaakbare houding van haar werkgever, Max. Door de omgang met de tweeling, wordt Elena geconfronteerd met verdrongen herinneringen uit haar eigen verleden, die zich via nachtmerries openbaren. Lukt het haar om te herinneren wat er tijdens een ongeluk in het verleden precies is gebeurd? Al snel wordt je meegezogen in de bijzondere karakters. De prettige, no nonsens schrijfstijl voert je mee en voor je het weet ben je op het eind van het verhaal. Op naar deel twee.
1
Reageer op deze recensie