Beetje sentimenteel

Hoe behoud je de moeilijke balans tussen ontroering en sentimentaliteit? De taal speelt hierin een cruciale rol en net daar schort het een beetje aan dit wonderlijke boek van Ish Ait Hamou. Het verhaal is erg sterk, schrijnend, beklemmend, kortom alles om het als een mokerslag te laten binnenkomen. Maar stilistisch viel dit boek me een beetje tegen. Ish is weinig zuinig met woorden, zeker wanneer hij emoties probeert op te roepen. Dat maakt het boek bij momenten te sentimenteel, te melodramatisch. Toch blijft het een zeer lezenswaardig roman, maar het had een topboek kunnen zijn!