Vlot geschreven thriller

Met haar nieuwste boek ‘De laatste wens’ is Marieke Damen niet aan haar proefstuk toe. Haar eerste thriller ‘Stilleven’ verscheen al in 2020. Hiermee won zij de Thrilzone Award voor beste Nederlandse debuut. Ondertussen zijn we 5 jaar verder en recent publiceerde zij dus ‘De laatste wens'. Voor mij het eerste boek dat ik van deze auteur las.
‘De laatse wens’ vertelt het verhaal van Nadia, die samen met haar man Steven een begrafenisonderneming heeft. Op een dag echter komt Steven om bij wat een banaal auto-ongeluk lijkt. Althans zo ziet de politie dit. Omdat er zich na het overlijden van Steven allerlei vreemde dingen beginnen voordoen, begint Nadia meer en meer aan deze theorie te twijfelen.
Hoewel er niet direct een duidelijke spanningsopbouw is in het verhaal voel je als lezer toch de voortdurend onderhuids aanwezige spanning. Het gebruik van korte hoofdstukken met telkens een soort cliffhanger versterkt dit gevoel.
Wat structur betreft zit dit verhaal zeker goed in elkaar. Doorheen het verhaal krijg je een goed beeld van de verschillende personages hoewel ze soms toch wel wat diepgang missen. Steven duikt af en toe nog wel op in het verhaal maar van het rouwproces van Nadia krijg je niet echt hoogte. Anders is het dan weer bv. in de ontmoetingen met haar dementerende vader. Hier voel je dan wel op een bepaalde manier het verdriet van Nadia.
De schrijfstijl van Marijke Damen is aangenaam. Het boek leest vlot en is zonder het gebruik van lange en moeilijke volzinnen makkelijk te behappen.
Hoewel de ontknoping wel verrassend is, blijf je naar het einde toe als lezer wat op je honger zitten. Mij leek dit er wat met de haren bijgesleurd.
Is dit boek het predikaat thriller waard? Zeker wel omwille van de gestage spanningsopbouw, de evolutie in het verhaal en het verrassende einde. Een leuk boek om te lezen, maar een absolute aanrader is het niet.

Het boek krijgt van mij dan ook drie sterren.