Woensdagvoorleestip: voor tranen hoef je niet bang te zijn

Als grote hond huilt van kinderboekenauteur Tamara Bos en illustrator Barbara de Wolf is een prentenboek dat jonge kinderen laat zien dat alle emoties bestaansrecht hebben, ook als we ze onprettig vinden. Grote hond huilt en dat vindt kleine hond helemaal niet fijn. Hij doet er alles aan om grote hond weer blij te maken en de tranen te stoppen, maar dat kan niet altijd. Dit prentenboek leert je dat het ook niet hoeft, want tranen en verdriet hebben wel degelijk een functie. Als je ze er niet uit laat, blijven ze binnenin je zitten. Er zijn niet veel prentenboeken waarin zulk uiterlijk vertoon van verdriet de ruimte krijgt. Vooral als het de volwassene is die huilt. Ook als voorlezer merk je dat dit prentenboek reacties oproept, het voelt instinctief ongemakkelijk dat grote hond niet stopt. Dat is de menselijke natuur: ontroostbaar verdriet doet iets met ons dat zelfs andere 'negatieve emoties' zoals boosheid niet voor elkaar kunnen krijgen.

Tamara Bos gebruikt korte zinnetjes, die voor de allerkleinsten begrijpelijk zijn en die stuk voor stuk doeltreffend zijn. Je voelt dat kleine hond de moed niet opgeeft, blijft proberen om grote hond te laten stoppen met huilen. Maar dan voel je ook zijn machteloosheid en verdriet wanneer het niet lukt. Als grote hond eenmaal uitlegt dat huilen bij het leven hoort, heb je het gevoel alsof je zelf uit een fikse huilbui bent gekomen. Je voelt je lichter, en je voelt de liefde tussen kleine hond en grote hond. De prentenboekmakers hebben niet zonder reden gekozen voor honden in de hoofdrol. Aan de ene kant kun je met dieren als hoofdpersonages wat afstand creëren, omdat het wat implicieter op jezelf betrokken kan worden. Aan de andere kant is de hond niet voor niets de beste vriend van de mens, we gaan diepe connecties aan met onze huisdieren. Een verdrietige hond is in dat opzicht net zo erg als een verdrietig mens.

Barbara de Wolf knipt en plakt met verschillende materialen die ze digitaal nabewerkt. De vlakken zijn zelden recht, hebben gekke ingeknipte hoekjes en sluiten niet altijd aan. Dat geeft een speels effect en is uitermate herkenbaar voor kinderen die zelf van knutselen houden. In Als grote hond huilt maakt kleine hond alles groot, groter, grootst en er valt veel te zien. Een pleister nodig? Kleine hond plakt er vijftien. Op de pagina met plassende hondjes staan allemaal duo's die bestaan uit een grote hond en een kleine hond. Als kleine hond leert dat tranen er nu eenmaal uit moeten, tekent Barbara de Wolf een tonnetjeronde grote hond vol traantjes binnenin. En als ze eruit zijn, vormen ze samen een kleurrijke regenboog, want dat doet water óók. Samen met de zachte tekst van Tamara Bos laat dit prentenboek op een prachtige illustratieve manier zien wat verdriet is. Een nuttige emotie waar je niet bang voor hoeft te zijn.

Thema's

Verdriet, troost, emotionele weerbaarheid, acceptatie.

Leeftijd

Dankzij de korte zinnetjes en heldere boodschap kun je dit al vrij jong voorlezen, maar het meest geschikt is dit prentenboek vanaf een jaar of vier. Rond deze leeftijd beginnen ze te begrijpen dat de mensen om hen heen iets anders kunnen voelen dan zijzelf, waardoor ze meer empathisch begrip opbouwen en op een andere manier met emoties in aanraking komen.

Hoe lees je dit voor?

Als grote hond huilt is een prentenboek dat je kunt gebruiken wanneer de situatie erom vraagt, bijvoorbeeld wanneer je als ouder of verzorgende een periode van veel verdriet doormaakt en je je (voorlees)kind wilt helpen dit te begrijpen. Maar het is voor alle kinderen goed om te leren om te gaan met verdriet, dus pak het er ook bij wanneer de situatie niet direct aan de orde is. Leg het op de stapel, pak het er regelmatig bij en ga met je kind in gesprek over verdriet, traantjes en troosten. Je zult zien dat je hun emotionele ontwikkeling met sprongen vooruithelpt.

Meer en leuker voorlezen begint bij de mooiste prentenboeken. Elke woensdag tippen Hebban en De Nationale Voorleesdagen een nieuw voorleesboek. Volg het Hebban-account van de Woensdagvoorleestip om niets te missen.