meeslepend en spannend boek

Wat doe je als moeder wanneer je dochter vermist is? Daarover gaat de meeslepende literaire thriller ‘Verloren’ van het schrijversduo Nicci French, bestaande uit echtgenoten Nicci Gerrard en Sean French.
Het verhaal volgt de zoektocht van Nina Landry, die op zoek is naar haar vijftienjarige dochter Charlie nadat ze niet is komen opdagen op het verrassingsfeestje dat ze zelf georganiseerd heeft. Nina heeft meteen door dat er iets mis is en gaat op onderzoek uit.

Het boek is niet opgebouwd uit hoofdstukken, waardoor je moeilijk kan stoppen met lezen. Het leest heel vlot want de zinnen zijn niet complex. Het verhaal duurt eigenlijk maar twaalf uur, waardoor alles uitvoerig beschreven is. Hierdoor is er veel diepgang en word je echt meegezogen in het verhaal. Soms vond ik wel dat de details te uitgebreid beschreven worden waardoor het langdradig word. Maar dit hebben de auteurs goed aangepakt want wanneer het verhaal langdradig begint te worden, gebeurt er wel iets nieuws waardoor je het boek niet kan wegleggen.

Het verhaal hangt goed samen maar daarentegen zijn bepaalde gebeurtenissen onnodig voor het verhaal, zoals de val van Karen op het feestje. Hierdoor bereikt het feest wel een climax, maar ik vind dat het geen invloed heeft op de rest van het verhaal ondanks dat het nog een aantal keer vermeld word.

De auteurs willen laten zien wat het doet met een moeder wanneer haar kind vermist raakt. Nina blijft zoeken naar haar dochter, ook al zegt de politie dat ze moet stoppen omdat ze het onderzoek verstoort. Ik denk dat ze hiermee een boodschap willen meegeven, namelijk dat ouders blijven doorzetten voor hun kind, ook al wordt het zwaar.

De ontwikkelingen van het verhaal zijn geloofwaardig. Nina komt in Charlies wereld terecht, waar ze eigenlijk minder van afweet dan ze dacht. Die wereld is vrij realistisch. Het benoemt problemen en geheimen die vaak in het leven van een jongere afspelen.
De rechercheurs zijn dan weer minder goed neergezet. Als lezer krijg je er een vrij negatief beeld van. Het lijkt alsof het hen niet veel scheelt en ze er geen moeite in steken. Je krijgt de indruk dat Nina er alleen voor staat.

Het verhaal wordt verteld door een ik-verteller. Dit is een heel goede keuze want op die manier wordt duidelijk wat Nina denkt en voelt. Het is heel meeslepend want je leeft als lezer echt mee met haar. Dit heeft als gevolg dat je zelf begint na te denken over wat er met Charlie gebeurd zou kunnen zijn. Je stelt dezelfde vragen als haar en probeert de puzzelstukjes in elkaar te passen.

Ik vond het een goed boek. Ondanks dat het verhaal wat traag op gang kwam, vond ik het heel meeslepend en spannend. Het was aangenaam om te lezen.