Groen Licht

Met haar nieuwste thriller Groen Licht heeft Corine Hartman weer een nieuwe rechercheur in het leven geroepen. Eigenlijk kennen de fans van de boeken van Corine deze dame al, het is namelijk de dochter van Nelleke de Winter, Suzan.
Jarenlang was zij vermist, Nelleke is nooit gestopt met zoeken naar haar verdwenen dochter en uiteindelijk vonden zij elkaar. Suzan lijkt in veel opzichten op haar moeder maar dit wil ze zelf nog niet altijd horen en zien.
Suzan de Winter werkt op hetzelfde bureau als haar moeder ooit deed, en als ze eindelijk na een hele poos bureauwerk gedaan te hebben omdat ze betrokken was bij een incident waarbij ze een verdachte heeft doodgeschoten en zelf haar enkel brak, ze een zaak heeft die heel wat gecompliceerder blijkt dan in eerste instantie gedacht. Is ze erg enthousiast en gemotiveerd en laat ze zien wat voor een goede rechercheur ze is.
De regio krijgt namelijk te maken met een seriemoordenaar. Het eerste slachtoffer is een jonge vrouw die op het Provinciehuis werkt, een jonge mooie vrouw, maar met een verborgen kant van haarzelf.
Als Suzan en haar partner Marc zich gaan bezighouden met het onderzoek vinden ze al gauw een link met de Achterhoek, de regio waar ze wonen.
Het tweede slachtoffer heeft ook een link met deze regio, pas dan weten ze het zeker. Er is een seriemoordenaar actief die zich heel lastig zal laten pakken en die nog lang niet stopt met slachtoffers maken. Telkens laat de dader een puzzel achter, die puzzel geeft meestal een woord of zin, en een cijfer.
Na 4 slachtoffers gemaakt te hebben is de puzzel compleet en weet het team van Suzan de Winter wat hen te doen staat en wanneer de grote ontknoping gaat komen van deze moordenaar. Maar hoe gaat hij dit doet? Wat is hij van plan?

Dit boek zit weer vol van spanning maar ook met veel te raden en veel in te vullen door de lezer, je speurt mee met Suzan en haar team. Ik ging zelf ook de verdachten na, klopt het alibi wel echt wat hij opgeeft? Is zij wel echt wie ze zegt dat ze is?
Dit is in veel van de boeken van Corine Hartman het geval vind ik. De schrijfstijl die Corine hanteert is erg prettig te lezen. Het is begrijpelijk maar niet simpel, ze schrijft op een manier die haar bij de grote schrijvers van Nederland laat horen.
Corine weet met haar boeken, en zeker de recherche thrillers om zo maar even zo te noemen, me echt te boeien en me mee te nemen in het politiewerk wat er gedaan moet worden. De plaatsen delict zijn gruwelijk realistisch omschreven en ze beschrijft Suzan zo goed dat ik echt het gevoel had dat ík Suzan was, en dat ík op die plaats delict was.
Het privéleven van Suzan is ook erg interessant, ze is een bijzonder persoon en haar karakter is ook erg goed omschreven. In het ‘echte’ leven zou ik denk ik niet gauw in het leven van Suzan terecht komen omdat we best veel van elkaar verschillen maar ik zou haar graag van een afstandje volgen.
Ik hoop dat we Suzan de Winter nog veel vaker mogen tegenkomen in de boeken van Corine, het is een bijzonder interessante vrouw die nog veel kanten van zichzelf mag laten zien wat mij betreft.