An Janssens speelt een magisch spel met de lezer

Drakenkoningin is het debuut van An Janssens. Ze won in 2013 de Luitingh Fantasy &Magic Tales Schrijfwedstrijd met dit verhaal. Het vormt samen met Drakentovenaar en Drakenvuur een trilogie. Van An Janssens kwam verder de bovennatuurlijke thriller Heksenhoeve uit.
Voor mij was Drakenkoningin de eerste kennismaking met het werk van Janssens en dat was een aangename verrassing.

Een verhaal samenvatten dat leunt op allerlei plotwendingen die de lezer op het verkeerde been zetten is lastig. Ten slotte vormen hier die telkens nieuwe facetten een deel van het leesplezier en dat wil ik natuurlijk niet voor jullie verpesten met spoilers.
Maar hier dan toch een oppervlakkige beschrijving:
De mensheid leeft in een grote, oude stad tegen een muur die hun steeds ijziger land scheidt van dat van de tovenaars, waar het juist bloedheet is. Een magie die eeuwen geleden uit de klauw liep zorgt voor die scheiding in de wereld. De stad wordt geregeerd door koningin Indaga, die iedere honderd jaar in een wedstrijd strijdt met wie zich maar opgeeft om de heerschappij over de stad. Al zevenhonderd jaar regeert zij, daarbij geholpen door vreemde telepatische krachten.
Vlak voor deze wedstrijd weer losbarst, gebeuren er vreemde dingen. Thala, de dochter van de koningin, doet enkele vreemde ontdekkingen over zichzelf. En een draak wordt door honger naar de stad gedreven, op zoek naar mensenvlees...

An Janssens heeft een knap verhaal neergezet. De wereld is grillig en sprookjesachtig op een lekker donkere manier en netjes uitgewerkt. Haar schrijfstijl is soepel en beeldend en ze weet met originele details en pakkende beelden haar wereld leven in te blazen. Hier en daar is ze nog wel eens op een onhandige woordkeuze te betrappen. Over het algemeen weet ze echter woorden goed in te zetten om sfeer mee te creëren.
Soms wordt het verhaal wat snel verteld, maar er schemert kracht doorheen.

De plotwendingen vormen de kracht en de zwakte van het verhaal. Soms waren ze goed voorbereid en goed in het verhaal ingebed en dan werkten ze, soms kwamen ze te abrupt. Hoe dan ook wel erg knap gedaan en over het geheel genomen werkten ze zeker mee aan de mysterieuze sfeer die het verhaal uitademt. Telkens als je als lezer denkt dat je het wel weet, geeft Janssens het verhaal een nieuwe draai zodat je weer verrast wordt.
Wat vooral wat lastig was, was dat er ook op emotioneel gebied erg veel gebeurt met de personages, maar dat dit door de snelle plotwendingen niet altijd even goed tot zijn recht komt. Er is weinig adempauze voor zowel personages als lezer.
Vooral het personage Thala dat enorme ontdekkingen doet over zichzelf en de wereld kreeg in het verhaal soms erg weinig ruimte om dit allemaal te verwerken en te plaatsen. Dat maakt dat het boek soms wat oppervlakkig blijft op momenten dat je als lezer juist erg graag meer diepgang gezien had.
Voor de romantische laag in het verhaal geldt pakweg hetzelfde: door de snelheid werd dit wat grofmazig uitgewerkt, terwijl de situatie tamelijk complex was en daardoor meer emotionele impact op kon roepen.

An Janssens verstaat de kunst om de geijkte fantasy-elementen zoals draken en tovenaars een geheel eigen draai te geven en complexe relaties op te bouwen tussen de verschillende wezens in haar wereld.
Haar personages zijn daarbij goed uitgewerkte, eigenzinnige mensen en wezens met goed onderscheiden karakters en stemmen. Janssens schuwt niet om haar personages in benarde situaties te brengen en ze voor onmogelijke keuzes te plaatsen.

Als het om actie gaat, hoef je je als lezer niet te vervelen. De strijd om het koningsschap, alle intriges en bizarre ontwikkelingen in het verhaal, ze houden je wel bezig. Janssens knoopt daarbij in dit verhaal de eindjes netjes aan elkaar maar duidelijk is wel dat we nog veel meer van dit moois krijgen in de volgende delen.

Ondanks de tekortkomingen heeft dit verhaal de potentie van grote fantasy: het is kleur- en beeldenrijk, Janssens verbeelding voert ons mee naar interessante plaatsen en situaties en de magie spat van de bladzijden af!
Dit is waarom ik fantasy lees. Ik ben dan ook zéér benieuwd naar het vervolg Drakentovenaar.