Het leest wel makkelijk

maar ik kan niet met volle overgave zeggen dat ik van dit boek heb genoten. ,Anouschka Voskuijl schreef ruim een jaar over haar debuut De hondse moord. Voskuijl koos voor een tijdrovende, maar volgens haar zeer bevredigende methode: ze richtte haar eigen uitgeverij op en maakte het boek helemaal zelf.
In haar debuutroman De hondse moord maken we kennis met de rechercheurs Dalling en Verkes. Op verschillende plekken in Haarlem zijn stukken van een lijk opgedoken en deze zaak ligt nu op hun bordje. Al snel komen ze terecht bij de dierenarts Mink Steffens en stapelen verschillende vragen zich op. Tijdens een broeiende zomerhitte in Haarlem moeten Dalling en Verkes flink aan de bak om deze moord op te lossen.
Het boek leest op zich snel en de verschillende plaatsen waar het boek zich afspeelt, zijn origineel. Zo worden er stukken lijk in de diepvries van de dierenarts gevonden en in een natuurvoedingswinkel. De personages Dalling en Verkes zijn redelijk goed uitgewerkt en beeldend beschreven. Voskuijl heeft ook goed onderzoek gedaan naar de researchmethoden van de politie, want technisch lijkt dit allemaal goed te kloppen.
De titel van het boek, De hondse moord, is weinig uitnodigend en geeft in notendop al aan wat de lezer op taalkundig gebied staat te wachten. De taal waarin Voskuijl schrijft, is namelijk niet echt bijzonder. Er is vaak sprake van het gebruik van dezelfde woorden, spreektaal, clichés en stereotiepen. Daarnaast gebruikt de schrijfster veel bijvoeglijke naamwoorden waardoor er weinig aan de verbeelding van de lezer wordt overgelaten.
Het verhaal is niet bijzonder spannend en de uiteindelijke ontknoping onbevredigend, omdat slechts weinig personages goed zijn uitgediept. Met uitzondering van Dalling en Verkes worden de personen niet goed geïntroduceerd in het verhaal. Hierdoor leeft de lezer onvoldoende met hen mee, terwijl ook de plot onvoldoende uit de verf komt. Daarbij zijn de dialogen weinig sprankelend. Voskuijl debiteert veel algemeenheden en sluit haar hoofdstukken vaak op dezelfde manier af. Het gevolg is dat haar eindzinnen uiteindelijk zelfs saai overkomen.
De hondse moord behoort zeker niet tot de thrillertop. Het leest wel makkelijk, maar ik kan niet met volle overgave zeggen dat ik van dit boek heb genoten.