Heel wetenschappelijk, niet toegankelijk, maar wel enthousiasmerend

k ben dus eigenlijk heel erg fan van Erik Scherder. Als professor die zoveel van hersenen en beweging weet, weet hij ook ontzettend veel over mijn handicap. Doordat ik te vroeg geboren ben, heb ik een hersenbeschadiging en daarom maak ik gebruik van een elektrische rolstoel (vast wel te zien op mijn profielfoto). Hij is ook ambassadeur van Stichting BOSK die zich inzet voor behandeling en bekendheid van Cerebrale Parese.

Het effect van bewegen en muziek was mij net als velen al wel bekend, maar het was mooi om dit via aansprekende voorbeelden geduid te krijgen. Een van de eerste voorbeelden Jule heeft dezelfde bewegingsstoornis als ik en dat bracht mij veel herkenbaarheid, maar ook de andere voorbeelden en invalshoeken waren reuze interessant.

Dr. Scherder haalt ook een heleboel andere onderzoeken aan en probeert er veel met elkaar te verbinden. Hoewel ik dit zelf echt fijn vond en het me meer verdiepingsmateriaal geeft, kan ik me voorstellen dat dit het lezen ook erg verwarrend maakt. Daarnaast gebruikt hij wel echt academisch taalgebruik waar je aan gewend moet zijn of open voor moet staan, anders verdwaal je echt in de eindeloze zinnen.

Maar buiten dat lees ik vooral heel veel enthousiasme en passie. :)

Daarnaast heb ik begrepen dat er op veler verzoek ook een nieuwe niet-academische uitgave komt en dit kan ik alleen maar toejuichen, want dit onderwerp is voor iedereen interessant