spannend boek

Opnieuw een boek waarin de verdwijning van een kind centraal staat.  Het lijkt er na 'De zolderkamer' en 'De toeschouwers' speciaal voor gedaan, toch is het louter toeval.  Ik heb me deze keuze niet beklaagd.

In de nacht van 4 op 5 november verdwijnt Rosie, de tweelingzus van Ruby, uit de slaapkamer.  Ze is op dat moment zes jaar oud en lag onderaan in het stapelbed.  Niemand heeft iets gemerkt en Rosie wordt niet teruggevonden. 

Dertig jaar later schrijft iemand dit in een biechtboek: 'Het spijt me wat er gebeurd is met Rosie Thompson.  Moge God me vergeven'.

Eve is de drie jaar jongere zus van Rosie en Ruby.  Ze werkt als docent wiskunde aan de universiteit van Glasgow. Als het ernaar uit ziet dat de politie de zaak nog steeds niet kan ophelderen dan neemt  Eve het heft in eigen handen.  Ze roept de hulp in van Grant en stuit op de sekte 'de orde van het Licht'.  Hebben zij iets te maken met de verdwijning van Rosie? Slaagt zij erin om de dader te vinden?  Krijgt het gezin een antwoord op hun vragen?

Stille grond leest als een trein.  De korte hoofdstukken dragen hier zeker toe bij.  Hilde Vandermeeren slaagt er ook in om die hoofdstukken zeer spannend af te sluiten waardoor je het boek (bijna) niet weg kan leggen.  De personages zijn grondig uitgewerkt.  Ze kwamen tijdens het lezen van het boek echt tot leven.  Hierdoor had ik het gevoel mee in het verhaal te zitten.