Recensie Dwaalsporen

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen. Geweldig boek! Inhoudelijk zal ik niets toevoegen hier, ik vind zelfs dat Ingrid onderstaand in haar zeker supergoede reactie wel wat te veel weggeeft.

Deze keer mijn "beleving": toevalligerwijs een paar van de Wallander titels tweedehands gekocht. Na Moordenaar zonder gezicht, zijn debuut en van mij maar twee duimpjes, door naar Honden van Riga (die al veel beter was) en toen deze.

Wat een openingsscenes!!! Na een proloog met een bijzondere - bijna Paulo Coelho-achtige sfeer, maken we voor het eerst kennis met de moordenaar, om te switchen van voeten-op-de-grond-voetbal-praatjes naar Wallander die ook in oog komt te staan met een meisje in een koolzaadveld die zichzelf in de brand steekt. Knap gedaan hoe in dit boek Wallander omgaat met zijn emoties omtrent de meerdere gruwelijkheden die hij in zijn werk te zien krijgt.

De titel is oh zo terecht gekozen: Dwaalsporen, niet om het boek te rekken en rekken om maar bladzijden vol te krijgen maar werkelijk een realistisch beeld van hoe moeilijk het is om uit al die gegevens de juiste aan elkaar te puzzelen, van waaruit er weer schot in de zaak komt. Met onverwachte en onprettige uitkomsten op de koop toe. Alhoewel onverwacht?? Het blijkt ontzettend moeilijk om totaal objectief en vrij van verwachtingspatronen naar feiten te kijken.

De suspense is sterk: door diverse suggesties schiet je als lezer ook een dwaalspoor op voor mogelijke gevaarlijke cq dodelijke situaties die misschien gaan komen, je blijft afwachten dat het gaat gebeuren.

In deze bizarre realiteit van de huidige wereld waar Mankell blijk van geeft door de sociale onderwerpen die hij meepakt en zelfs enige sympathie voor de moordenaar (de laatste zin van het boek + de laatste scene met Stefan) weergeeft en die ik ook zo voelde, is Wallander zelf ook niet het braafste en heiligste karakter van het verhaal: eigenzinnig, onverzorgd, met zijn eigen problemen mbt het onder/behouden van relaties met familie en geliefden, en menselijk genoeg om ook de last te voelen van alle dingen die hij meemaakt vanwege zijn beroep.

Heerlijk complex verhaal, loopt als een tierelier, en heeft veel verdieping in de karakters. Zeker geen 1-2-3 moord en we vinden een moordenaar en daarmee klaar, maar een intrigerend verhaal.

Gelukkig ben ik mijn beleving met zijn debuut al "bijna" vergeten en kijk ik niet meer alleen uit naar zijn niet-Wallander boeken. Deze was zeker een genot om te lezen.