Recensie Honden van Riga

Mijn tweede gelezen Wallander, al een stuk beter dan het debuut Moordenaar zonder gezicht. Ik ben het geheel eens met onderstaande reactie van Ingrid, goed geschreven!! Het is juist interessant om te zien dat Mankell een moordverhaal combineert met politiek engagement. Het gaf mij een heel goed beeld hoe de sociaal maatschappelijke situatie onder spanning gestaan heeft wegens politieke veranderingen en onzekerheden in Letland sinds 1989, met een onafhankelijkheidsverklaring in 1991. Geenszins is het een verhandeling geworden over gebeurtenissen maar door in het verhaal de zetten van diverse "pionnen" met allen een eigen agenda te omschrijven , zijn meerdere kanten voelbaar. De ondergrondse bestaand uit alledaagse mensen en de belangen van diverse mensen aan de macht (ook bij de politie heerste corruptie en eigenbelang) wordt zo duidelijk gebracht dat je hier en daar het gevoel van detective bijna kwijt bent - eerder een spionage verhaal.
Daarnaast blijft Mankell zijn karakters menselijk neerzetten, emoties worden niet geschuwd.

Het betrekken van zulke zware onderwerpen als verrijking van een politiedetective is voor mij enorm aantrekkelijk, heerlijk is het meer te weten te komen van een stuk politiek-maatschappelijk geschiedenis via mensen/karakters die een leven proberen te leiden.