Lezersrecensie
Dieren, seks en de dood
Katelijne Brouwer publiceerde korte verhalen en gedichten in onder andere De Optimist en Op Ruwe Planken. Begin dit jaar verscheen haar debuutbundel De maagden moeten bloeden bij De Harmonie. Brouwer komt graag en vaak in Artis, maar mist daar ook de verdwenen dieren; het nijlpaard, de zeekoe en de tijgers.
Artis is dan ook een veelvoorkomende locatie in de gedichten van Brouwer, in elk geval in de bundel De maagden moeten bloeden, waar op de kaft eveneens een nijlpaard prijkt. Dieren krijgen een centrale plek in de poëzie van Brouwer. In de eerste gedichten van de bundel vooral in parallelle situaties, van dier naar mens of andersom. Later vinden we ook veel dieren als metaforen. Naast de dieren verbindt Brouwer het alledaagse ook met het groen, de natuur(kracht), het milieu.
De maagden moeten bloeden bevat heel verschillende gedichten in verschillende stijlen, die qua thema’s echter wel dicht bij elkaar liggen. De dieren dus, maar ook de dood. Het moederschap, de zwangerschap en zoogdieren vormen een dankbare combinatie voor Brouwer. Jammer is dat in sommige gevallen de seks zo expliciet in haar gedichten aanwezig is, voornamelijk in het gedeelte ‘Liefde is nooit het probleem’ dat deze gedichten in eerste instantie vooral plat aandoen.
Brouwer schrijft geen gemakkelijke gedichten, maar er spreekt wel veel liefde voor de wereld om haar heen uit. Ze bevraagt dat wat ‘hoort’ of ‘hoort te zijn’, of dat nu over koelkasten, indianen of de mens gaat. De lezer vindt bij Brouwer prachtige woorden terug, maar veel gedachtegangen of metaforen zijn moeilijk te volgen. De associaties zijn zeker uniek, maar wellicht niet aan iedere lezer besteed.
“De bange man wil niet worden verleid door woorden die
hem verder lokken dan zijn nauwe blik bevatten kan. Door taal
die aan de luiken trekt, klapperend nieuwe vergezichten opent,
wappert, stormt.”
Toch zijn er ook een paar pareltjes te vinden in De maagden moeten bloeden. Zoals het gedicht waar bovenstaand citaat uit komt, ‘De bange man’, of het allerlaatste ‘Rode november’. Deze gedichten smaken naar meer, wellicht vragen ze juist om een bundel van Brouwer waarin de dieren wat minder prominent aanwezig zijn en de prachtige observaties van het leven en de stad wat meer naar voren komen.
Artis is dan ook een veelvoorkomende locatie in de gedichten van Brouwer, in elk geval in de bundel De maagden moeten bloeden, waar op de kaft eveneens een nijlpaard prijkt. Dieren krijgen een centrale plek in de poëzie van Brouwer. In de eerste gedichten van de bundel vooral in parallelle situaties, van dier naar mens of andersom. Later vinden we ook veel dieren als metaforen. Naast de dieren verbindt Brouwer het alledaagse ook met het groen, de natuur(kracht), het milieu.
De maagden moeten bloeden bevat heel verschillende gedichten in verschillende stijlen, die qua thema’s echter wel dicht bij elkaar liggen. De dieren dus, maar ook de dood. Het moederschap, de zwangerschap en zoogdieren vormen een dankbare combinatie voor Brouwer. Jammer is dat in sommige gevallen de seks zo expliciet in haar gedichten aanwezig is, voornamelijk in het gedeelte ‘Liefde is nooit het probleem’ dat deze gedichten in eerste instantie vooral plat aandoen.
Brouwer schrijft geen gemakkelijke gedichten, maar er spreekt wel veel liefde voor de wereld om haar heen uit. Ze bevraagt dat wat ‘hoort’ of ‘hoort te zijn’, of dat nu over koelkasten, indianen of de mens gaat. De lezer vindt bij Brouwer prachtige woorden terug, maar veel gedachtegangen of metaforen zijn moeilijk te volgen. De associaties zijn zeker uniek, maar wellicht niet aan iedere lezer besteed.
“De bange man wil niet worden verleid door woorden die
hem verder lokken dan zijn nauwe blik bevatten kan. Door taal
die aan de luiken trekt, klapperend nieuwe vergezichten opent,
wappert, stormt.”
Toch zijn er ook een paar pareltjes te vinden in De maagden moeten bloeden. Zoals het gedicht waar bovenstaand citaat uit komt, ‘De bange man’, of het allerlaatste ‘Rode november’. Deze gedichten smaken naar meer, wellicht vragen ze juist om een bundel van Brouwer waarin de dieren wat minder prominent aanwezig zijn en de prachtige observaties van het leven en de stad wat meer naar voren komen.
1
Reageer op deze recensie
