Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Met een glimlach gelezen

Alexandra de Groen 15 november 2015
Rachel Wells – Kat over de drempel

Een mooie kaft, in de rode, glimmende letters de titel, met daarachter een mooie grijze kat tegen een achtergrond van boomtakken en een warm aandoende voordeur van een huis.
Het was een gewone straat… totdat Alfie kwam.

Londen.
Alfie is een jonge kater van zo’n 4 jaar, hij heeft het prettig bij de oude dame Margaret, maar op een dag komt ze door ouderdom te overlijden. Een paar jaar daarvoor is de andere kat in het huishouden, de oude Agnes overleden. Hij kan niet naar de dochter van Margaret, en de schoonzoon stelt voor Alfie naar het asiel te brengen.

Dit staat Alfie natuurlijk niet aan en hij verlaat de avond voor hij naar het asiel gebracht zou worden het huis, op zoek naar een ander warm huis waar hij welkom is.

Natuurlijk is dat niet zo simpel merkt Alfie al snel. Door weer en wind, met honger en gevaar voor leven is een paar maanden op zoek. Soms komt het tot vechten met andere katten, soms ontmoet hij lieve andere katten, die zelfs hun etensbakjes voor een dag met hem delen.
Doodmoe en ongelukkig komt hij uiteindelijk in een rustige Londense buitenwijk terecht, en besluit dat dit de straat moet zijn waar hij niet 1 nieuw huis, maar meerdere lieve mensen en woningen wil hebben. Want stel je voor, dat hij 1 mens zou hebben en daar zou wat mee gebeuren!

Er staan meerdere huizen te koop en te huur, ideaal dus om nieuwe mensen uit te zoeken.
Claire is de eerste en al snel volgen er nog meer.
Maar Alfie merkt dat hij de mensen vooral heeft uitgekozen die hem nodig hebben. Ze hebben afleiding en/of troost nodig.

Soms met gevaar voor eigen leven volgt hij een strak, zelf opgesteld schema om dan weer hier, dan weer daar geknuffeld te worden en krijgt hij gewoon blikvoer tot zalm en garnalen.

Zal het hem lukken om iedereen weer gelukkig te krijgen en dat hij zelf gelukkig en tevreden is en blijft?
Ik heb genoten van die eigenwijze Alfie, omdat het boek geschreven is alsof je door de ogen van hem kijkt, lees je als het ware zijn gedachten en hersenspinsels. Er zitten zeker, spannende, verrassende wendingen in deze roman, maar wel is het vanaf een bepaald punt in het boek heel voorspelbaar hoe het zal aflopen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Alexandra de Groen