Duurt even voor het op gang komt

Het boek is vanuit 3 perspectieven geschreven; dat van Heidi,  Chris en van Willow.

Willow's verhaal wordt ook nog eens op twee momenten verteld: het heden, waarin ze bij Heidi is, en een ander moment, waarvan het niet direct duidelijk is of dit verleden of toekomst is, maar waarin ze ene mw. Flores haar verhaal vertelt.

Halverwege het boek begon ik het eigenlijk pas wat beter te vinden; daarvóór vond ik het wat saai,  wat te beschrijvend en soms gewoonweg langdradig.

Gaandeweg werd het dus beduidend beter.
Als lezer ga je een heel eind mee in Heidi's gedachten, tot je een punt bereikt waarop je je afvraagt: "Zou ik dít ook nog toestaan als ik Chris was? Zou ik in Heidi's situatie óók zo gehandeld hebben?" Wellicht dat je nog één,  hooguit twee keer mee zou willen gaan met Heidi, daarna hoop ik dat je zo'n weldenkend mens bent dat je beseft: "het kán ook te gek hè..."  Of op z'n minst een partner hebt die je even bij zinnen brengt.

Meer: http://www.watiknouvind.com/2018/07/wat-ik-nou-vind-van-zon-lief-meisje-van.html