Tegenvallende kinderklassieker

Deze kinderklassieker is niet alleen een gevoel, maar vooral een wéten, want dit boek is één van de juwelen uit de kinderliteratuur. En wie zegt, dat het volgende leven van de jongens een fantasie-hemelwereld is??????? In verschillende godsdiensten is sprake van reïncarnatie (nee, niet de goedkope gedachte dat wij in de vorm van een dier kunnen terugkeren) en er zijn vele bewijzen voor. Ook wetensch. onderzoeken verricht naar de herinneringen van kinderen, met veel details, die zij onmogelijk konden weten omtrent gesproken talen, culturen en gebruiken uit andere landen dan waarin ze nu geboren waren. Ik ga met u niet de discussie aan of reïncarnatie bestaat of niet, want de één vindt één bewijs al afdoende en een ander heeft er aan honderd nog niet genoeg. Wat mij opvalt is het dedain waarmee u dit boek van Lindgren afdoet, dat smaken verschillen, staat hier los van en dat u de diepere lagen in haar werk blijkbaar niet heeft opgepakt, zo u wilt, gevoeld. En nog een misverstand: de jongetjes zijn niet in de hemel, maar in Nangijala, men noemt dit ook een andere dimensie, dan de aardse. En ook daar zijn natuurlijk tegenstellingen en conflicten, want die nemen alle wezens mee van binnen.. De diepere lagen in Lindgrens boeken zijn altijd dezelfde karakteristieken die ook in sprookjes zitten, magie en normen en waarden, meestal verpakt in een heel spannend verhaal. Wellicht helpt het een ev. volgende keer de bril af te zetten en met een open geest een boek van Lindgren te benaderen, wellicht ziet u dan meer. Leerlingen op mijn basisschool, leeftijd rond negen jaar, pakken de diepte en wijdte van dit boek moeiteloos op en vinden het prachtig, sprookjesachtig, zeggen ze. En vanuit mijn pedagogiek en didaktiek weet ik dat de thema's uit dit boek, bewust en onbewust doorwerken in de binnenwereld van de lezers/lezertjes. Word weer net als een kind, onbevangen en vrij, onbevooroordeeld en doorzie uw eigen (rationele) verwachtingspatronen. Dat het hoofdpersoontje veel emotionele reacties heeft, is heel natuurlijk in dit boek: het is een klein jongetje, dat jaren ernstig ziek is geweest en kinderen vinden dit heel "logisch". In Mio, mijn Mio zitten enkele overeenkomsten: een bang jongetje dat een reeks zware taken moet vervullen en waarvan velen afhankelijk zijn! Heel wijs gedaan door Lindgren: opdat wij weten dat wij als mens veel meer vermogen dan dat we kennen en weten en kunnen dóórgroeien. De overeenkomsten met Tolkiens' "in de ban van de ring" liggen dan ook voor het oprapen.. Voor hen die het zien!!!

Tja, ik zal u wel blij maken als ik zeg dat mijn zoontje het een mooi boek vond, en dat vind ik ook prima. Ik heb met mijn review niet gezegd dat het een slecht boek IS, alleen dat IK het er niet in zag (in bijvoorbeeld Het oneindige verhaal zag ik wel de prachtige gelaagdheid en filosofische ideeën). Ik voel me zelf meer thuis in meer absurdistische en nihilistische ideeën, die ik wel zie bij bijvoorbeeld Michael Ende Joke van Leeuwen en hier niet - maar dat is uiteraard zeer persoonlijk.

Het siert u, dat u reageert en ik had wel begrepen dat u het geen slecht boek vond, maar over veel mooie, waardevolle aspecten was u heen gefietst en ik zie het wezenlijk anders. Eerlijk gezegd had ik wel verwacht dat u zou reageren, omdat mijn reactie vrij direct was. Juist in het strakke, eenzijdige onderwijssysteem tegenwoordig vind ik het fijn om mijn taalonderwijs soms op te sieren met een goed boek van Lindgren. Ondanks het soms enigszins verouderde taalgebruik, ook nuttig, doen de kinderen in mijn les heel aandachtig mee. Voor een deel om mij een plezier te doen, dat weet ik zeker en wil ik hun de ervaring van een mooi boek meegeven, de liefde voor lezen als tegenwicht van de technol. tijd waarin ze opgroeien, met ouders die soms weinig doen aan de gevoelsmatige kant van de opvoeding, zo is mijn ervaring. Voor de uitbreiding van de woordenschat en de innerlijke vorming is Lindgren heel goed materiaal. Ik las ergens hier dat u erg houdt van Tolkien, daarom bevreemdde uw mening me enigszins, omdat er voor mij parallellen zijn met enkele boeken van Lindgren. Die kameraden van "de Ring" ondernemen toch immers ook een gevaarlijke tocht door versch. werelden om hun queeste te vervullen en komen onderweg toch ook elfen en aardmannetjes enz. tegen? In sommige landen zoals Ierland en Noorwegen, waar ik graag en regelmatig kom, geloven de mensen nog heilig in hun bestaan en spreken erover.. Ik begrijp dat dit boek het voor u niet is en ondertussen heeft uw zoontje natuurlijk een uitstekende smaak....!