Uitstekend einde Millennium-trilogie

Van dit derde en afsluitende deel van de veelgeroemde Millennium-serie kan ik eigenlijk weer hetzelfde zeggen dan over de vorige boeken. Pluspunt is ten eerste de zeer gedegen wijze waarop Larsson zijn verhaal opbouwt tot een spannende climax, ten tweede zijn aansprekende hoofdpersoon Lisbeth Salander (die hij, las ik ergens, deels heeft gebaseerd op het eveneens Zweedse karakter Pippi Langkous) en ten derde zijn meeslepende schrijfstijl. Minpunt blijft toch wel dat Stieg wel erg veel woorden nodig heeft om zijn verhaal te vertellen. Die 650 pagina’s zijn echt teveel om het slotstuk te vertellen van het verhaal: hoe Salander na ternauwernood de dood te zijn ontsnapt, wordt aangeklaagd en hoe Mikael Blomqvist en enkele andere getrouwen er in slagen de achterliggende intrige, die doordringt tot in onderdelen van de Zweedse geheime dienst, bloot te leggen en in de openbaarheid te brengen en hiermee Lisbeth vrij te pleiten. Ik vind nog steeds dat de trilogie misschien nog wel beter had kunnen zijn, als er nog een flinke redactie-slag was gemaakt. Stond de uitgever misschien toch te eerbiedig tegenover Larsson’s werk, dat ze postuum uitgebracht hebben? Ik vermoed het…
Maar goed, hoe dan ook een waardig slot van een erg fijne serie!