Zoektocht

Zeker het eerste deel van het boek waarin de jeugd van M, zoals de schrijfster de hoofdpersoon noemt, wordt beschreven leest lekker. Toont een wereld die door de eenvoud en de gewoonte veilig is. Toch voel je de beklemming van de hoofdpersoon die vooral door te lezen ontdekt dat er ook andersdenkenden zijn en zich onbeholpen gaat voelen. Haar studietijd op de christelijke school voor journalistiek had wat mij betreft met meer vaart beschreven mogen worden. Regelmatig raakt de vaart uit het verhaal door te lange zinnen en beschrijvingen. .
De schrijfster kiest voor een afstandelijke schrijfstijl, doordat de personages uit de eerste cirkel rond M (het gezin) geen naam dragen maar beschreven worden als de vader en de moeder,. Toch is het geen afstandelijk boek en voel je geen weerstand tegen de tijd van toen. Knap vind ik dat Margriet van der Linden niet schopt, maar laat zien wat het is en aan het eind toont hoe zij bijna zonder rancune haar eigen keus maak. Deel 2 graag! Want hoe gaat het M verder?