In stilte achterblijvend

Zojuist "De zee zien " uitgelezen. Ik zie nu alle verbanden helder, ben gehecht geraakt aan de personages, de vriendschap onderling en aan de tijd die zo mooi beschreven is.
Ik ben geboren in 1957 en herken zoveel van de sfeer van toen in Nederland. En het leek voor mij, toen ik middenin dit verhaal zat, alsof ik weer helemaal terug was in die tijd, in ons dorp, tussen al die typische figuren en families. De vrijheid maar ook de bekrompenheid van toen, de vriendschap tussen Jan en Kees maar ook de bijzondere band tussen Kees en Marijke.
Aanvankelijk kostte het me wat moeite om in het verhaal en in de sfeer te komen tot er halverwege iets met mij gebeurde. Ik raakte gehecht aan Jan en Kees maar ook aan de moeder van Kees, aan Marijke en aan de herinnering.
Kortom, een aanrader! Kruip lekker in het verhaal en het laat jou ook niet meer los.
Lees en ervaar!