Niet meer dan een aardig boek

Peter James (Brighton, 1948) is auteur en filmproducent. Naast boeken schrijft hij ook scenario'’s. Diverse boeken van hem worden dan ook verfilmd. In 1981 verscheen zijn eerste boek Dead Letter Drop en tot 2000 volgden er nog vijftien andere. In 2005 startte Peter James met een serie misdaadromans waarin Roy Grace, een rechercheur uit (hoe kan het ook anders) Brighton, centraal staat. Dodemansrit is inmiddels het zevende boek uit deze serie, die allemaal in Nederland zijn uitgebracht. Peter James heeft voor zijn boeken diverse awards ontvangen.

Carly Chase is, nadat zij haar zoon Tyler naar school heeft gebracht, betrokken bij een ernstig ongeluk. Een student, Tony Revere, komt hierbij om het leven. Hij wordt aangereden door een wit bestelbusje, waarnaar de politie op zoek gaat omdat de bestuurder is doorgereden. Tijdens een blaastest na het ongeluk, wordt er bij Carly een positieve alcoholmeting geconstateerd en zij wordt gearresteerd. Pas later hoort zij dat Tony de zoon is van een Amerikaanse maffiabaas. De hele zaak wordt alleen nog maar erger als de personen, die bij het ongeluk betrokken zijn geweest, worden gevonden. Als eerste wordt het bestelbusje gevonden met de bestuurder erin. Het busje is in de haven het water ingeduwd en Ewan Preece, de bestuurder, is verdronken. Daarna wordt Stuart Ferguson, de chauffeur van de vrachtwagen die ook bij het ongeval betrokken is geweest, vermoord gevonden. Carly wordt door de politie gewaarschuwd en zij adviseren haar onder te duiken, maar dat weigert zij. Dan vat ze het plan op om naar New York te gaan om met de moeder van Tony te gaan praten. Vanaf dan gebeuren er opeens een aantal dingen die Carly’'s leven totaal op zijn kop zetten...

Het begin van het boek is overweldigend en overvalt je. Je wordt meteen het verhaal ingetrokken, mede door alle gebeurtenissen en door alle personen die vanaf het begin allemaal in beeld komen. Persoonlijk ben ik er geen voorstander van om, zeker in het begin van een boek, per hoofdstuk van verhaallijn te wisselen. Mijns inziens haalt dit de continuïteit uit het verhaal. Daarnaast word je overvallen door feiten en personages en is het moeilijk om al deze zaken op een rijtje te krijgen. Na deze spetterende intro vervlakt het verhaal enigszins. De spanning in Dodemansrit begint pas op het einde te komen, wanneer de politie de mogelijke moordenaar in het vizier krijgt. Tot dan is er van échte spanning helaas weinig sprake. Peter James heeft veel research gedaan voor zijn boek, wellicht soms iets te veel. Veel details zijn overbodig en voegen niets of nauwelijks iets toe aan het verhaal. Het is zeker goed te merken dat Peter James zelf in Brighton heeft gewoond: zijn kennis van de stad is onfeilbaar. Maar daarmee is het boek niet altijd gebaat. Integendeel, het verhaal blijft te veel in deze details hangen.

Dodemansrit is een boek met een sympathieke inspecteur Roy Grace in de hoofdrol. Zijn karakter, en ook de karakters van de andere hoofdrolspelers zijn niet echt uitgewerkt en uitgediept. Alles wat je te weten komt over de belangrijkste personages blijft beperkt tot oppervlakkige informatie over hun partner en of kinderen. Eén opvallend detail vond ik dat Carly na het ongeluk gearresteerd wordt voor, in eerste instantie, rijden onder invloed en later, als blijkt dat Tony Revere overleden is, op het veroorzaken van een dodelijk ongeval. Een aantal hoofdstukken later is zij echter opeens weer ‘gewoon’ thuis met haar zoon Tyler en wordt er met geen woord meer gerept over hoe, waarom en wanneer zij weer vrijgekomen is.

Dodemansrit is een aardig boek, maar ook niet meer dan dat. Het einde kent wel nog een onverwachte verrassing. Maar ja, de lezers moeten natuurlijk ook deel acht in deze serie weer gaan kopen en lezen….