Het is een boek dat inspanningen van de lezer vraagt, zoveel is duidelijk. En die inspanningen worden ook beloond. Dit geldt zowel voor Imprimatur als voor Secretum, al geniet de verhaallijn van Imprimatur mijn voorkeur. Soms gaat het boek wat trager, maar aan de andere kant is het ook wel eens leuk dat er meer wordt verteld dan het hoogstnoodzakelijke, en dat er een totaalsfeer gecreëerd wordt.
Alleen jammer van de laatste bladzijden, met de opsomming van alle historische bewijzen. Vooral de ellenlange beschrijving van de geldtransacties van de familie Odescalchi, de familie van paus Innocentuis XI, is ronduit saai.