De invloed van ons verleden.

Het eerste dat ik over dit boek kwijt wil is dat de beschrijving slechts een deel van het verhaal beslaat. Het gaat over zoveel meer. Dit boek gaat naar mijn mening voor een groot deel over hoe ons verleden ons beïnvloedt, hoe het verleden van anderen ons beïnvloedt en hoe wij soms proberen om ons verleden, zelfs het meest recente verleden, om te buigen om het een plaats te geven of, in het geval van Hardy, om het voor jezelf begrijpelijker te maken zodat je het latere leven beter aankunt.

Er zijn eigenlijk twee hoofdpersonen in dit boek: de tachtigjarige Hardy en zijn kleindochter Synne. Hardy lijdt nog steeds onder zijn ervaringen uit de tijd voor hij uit Indonesië naar Nederland kwam en daar is het nieuwe lijden van zijn dement geworden vrouw met wie hij een innige band had, bijgekomen. Zij herkent hem nu niet meer. Ter compensatie zoekt hij broederschap bij de lokale vrijmetselarij waar iedereen, in theorie tenminste gelijk is. Ondanks zijn vroegere successen als muzikant met de Honolulu Kings, voelt hij dat hij niet gezien wordt. Hij doet er niet echt toe. Zijn schoonvader vond hem destijds al geen goede partij voor zijn Hollandse dochter. Hij mijmert over de goede oude tijd met de Honolulu Kings en heeft een archief aangelegd met de pijnlijke oorlogsverhalen van Indiërs die in zijn toko kwamen.

Synne is een onzekere studente. Haar ouders, die vrij kil naar elkaar en naar haar zijn, hebben haar min of meer gedwongen om een studiekeuze te maken waar ze niet volledig achterstaat omdat de koksopleiding die ze graag wilde doen niet genoeg prestige heeft. Voor de rest kijken ze weinig naar haar om en de vrijheid waarin ze leeft kan Synne eigenlijk niet goed aan. Ze voelt zich het meest op haar gemak wanneer ze bij haar grootvader Hardy is. Langzamerhand ontdekt ze krachten in zichzelf, mede door het luisteren naar het leven van anderen op de cassettebandjes van haar opa.

Wanneer er een sushirestaurant tegenover Hardy's Toko opent, komen bij Hardy emoties los die eigenlijk niemand echt van hem kent. Dit heeft zijn weerslag op zijn gedrag en leidt er ook toe dat hij in het bouwstuk (zijn levensverhaal), dat hij voor de vrijmetselarijloge moet voordragen en daarna ook aan zijn familie en vrienden voordraagt, iets vertelt dat hem voor de rest van zijn leven zichtbaar zal maken en hem een nieuwe levensenergie lijkt te geven.

Natuurlijk is geen enkel boek perfect en in Honolulu King las ik in ieder geval een scene die van mij geschrapt had mogen worden en waar het een beetje teveel een geschiedenislesje werd en teveel een "ook bij de zogenoemde vijand is leed aangericht". Het kan best zijn dat anderen deze scene juist wel wenselijk vinden. Ik vond 'm overbodig. De dialogen in dit boek vind ik trouwens erg goed en de schrijfstijl spreekt me ook erg aan. Voor dit boek had ik nog nooit van Anne-Gine Goemans gehoord. Nu wil ik haar andere werk ook lezen.

Dit is zo'n boek dat ik het liefst direct na lezing weer wil vergeten, alleen maar om het meteen, helemaal fris, zonder voorkennis te kunnen herlezen. Een absolute aanrader.