Lezersrecensie
In the meantime, In between time ...
One thing's sure and nothing's surer. The rich get richer and the poor get ... children. In the meantime, In between time ...
Gaat er een belletje rinkelen? Deze hele directe verwijzing naar het (misschien wel) beroemdste boek dat laat zien waar The American Dream toe kan leiden, had Ron Rash niet hoeven opnemen om duidelijk te maken dat Serena hetzelfde onderwerp heeft.
James Truslow Adams schreef in zijn American Dream (1931): The American Dream, ... has not been a dream of material plenty ... It has been a dream of being able to grow to fullest development as a man and woman, unhampered by the barriers ... unrepressed by social orders ... Deze tekst was Serena en George Pemberton onbekend, als ze in 1929 als pasgetrouwd stel aankomen in de bergen van North Carolina. En misschien is dat de reden dat ze zich alleen gehouden voelen aan het 'unhampered by the barriers'-deel van de tekst?
Al bij aankomst op het station wordt duidelijk hoe Serena en George omgaan met hindernissen op hun pad: die worden opgeruimd. George is, samen met twee compagnons, eigenaar van een stuk land in de bergen waar zij bomen laten kappen. Serena is daarmee goed bekend, want ook haar familie, overigens allemaal omgekomen bij een brand, hield zich daarmee bezig. De verwoesting van het landschap die daarmee gepaard gaat doet hen niets, net als het hen koud laat hoeveel van hun werknemers gewond raken of verongelukken tijdens het werk. De enige reden dat Serena maatregelen neemt tegen de ratelslangen in het gebied is dan ook dat door dat soort ongelukken het kappen vertraging oploopt.
Het verhaal volgt de gebeurtenissen in het houthakkerskamp en omgeving gedurende de eerste drie jaar van Serena en George's huwelijk. Niet alleen door de ogen van Serena en George, maar ook door die van een groepje houthakkers dat in de rustpauzes regelmatig een en ander bespreekt. Snipes, de voorman van het groepje, is de grote filosoof van de groep. Op de vraag of hij ook denkt dat er nog een panter in het gebied rondzwerft, legt hij bijvoorbeeld uit: "They's many a man of science would claim there ain't because you got no irredeemable evidence like panther scat or fur or tooth or tail. In other words, some part of the animal in question. Or better yet having the actual critter itself, the whole thing kit and caboodle head to tail, which all your men of schience argue is the best proof of all a thing exists, whether it be a panther, or a bird, or even a dinosaur." Snipes pauzeert even en ziet dat hij nog wat meer moet uitleggen, omdat de anderen het niet lijken te begrijpen en vervolgt met: "To put it another way, if you was to stub your toe and tell the man of science what happened he'd not believe a word of it less he could see how it'd stoved up or was bleeding. But your philosophers and theolegians and such say there's things in the world that's every bit as real even though you can't see them." Er wordt om voorbeelden gevraagd, want echt begrijpen doen zijn gesprekspartners het nog niet: "They's love, that's one. And courage. You can't see neither of them, but they're real. And air, of course. That's one of your most important examples. You wouldn't be alive a minute if there wasn't air, but nobody's seen a single spec of it."
De gesprekken tussen deze mannen zijn voor mij de absolute hoogtepunten in een boek vol hoogtepunten. Het leest bijna als een spannende thriller, want de genadeloze, nietsontziende Serena en de daar maar een klein beetje voor onderdoende George, zijn regelrechte psychopaten. Zij krijgen daarbij nog hulp ook van Galloway, die bij een ongeluk zijn linkerhand verliest, maar gered wordt door Serena. Hij toont zijn dankbaarheid door haar te helpen alle obstakels die ze tegenkomt op te ruimen.
En nog is dit niet alles: er zijn intriges tussen de investeerders, er vinden omkopingen plaats, er wordt gepoogd een nationaal park te creëren om de totale verwoesting van het landschap te voorkomen, de effecten van de grote depressie worden overal zichtbaar, er zijn corrupte wetsdienaren en uiteindelijk is daar de ultieme poging om de al dan niet bestaande panter af te schieten.
Schitterend boek. Fantastisch geschreven. Ron Rash' Serena verdient het vertaald te worden in het Nederlands, waarbij de Coda (de laatste 2 pagina's) mag worden overgeslagen.
** Gelezen en over geschreven in november 2009. Inmiddels is het boek vertaald beschikbaar en is er geen enkele reden meer om het niet te lezen..... En zeer binnenkort kan het boek zelfs op het grote witte scherm bekeken worden.
Gaat er een belletje rinkelen? Deze hele directe verwijzing naar het (misschien wel) beroemdste boek dat laat zien waar The American Dream toe kan leiden, had Ron Rash niet hoeven opnemen om duidelijk te maken dat Serena hetzelfde onderwerp heeft.
James Truslow Adams schreef in zijn American Dream (1931): The American Dream, ... has not been a dream of material plenty ... It has been a dream of being able to grow to fullest development as a man and woman, unhampered by the barriers ... unrepressed by social orders ... Deze tekst was Serena en George Pemberton onbekend, als ze in 1929 als pasgetrouwd stel aankomen in de bergen van North Carolina. En misschien is dat de reden dat ze zich alleen gehouden voelen aan het 'unhampered by the barriers'-deel van de tekst?
Al bij aankomst op het station wordt duidelijk hoe Serena en George omgaan met hindernissen op hun pad: die worden opgeruimd. George is, samen met twee compagnons, eigenaar van een stuk land in de bergen waar zij bomen laten kappen. Serena is daarmee goed bekend, want ook haar familie, overigens allemaal omgekomen bij een brand, hield zich daarmee bezig. De verwoesting van het landschap die daarmee gepaard gaat doet hen niets, net als het hen koud laat hoeveel van hun werknemers gewond raken of verongelukken tijdens het werk. De enige reden dat Serena maatregelen neemt tegen de ratelslangen in het gebied is dan ook dat door dat soort ongelukken het kappen vertraging oploopt.
Het verhaal volgt de gebeurtenissen in het houthakkerskamp en omgeving gedurende de eerste drie jaar van Serena en George's huwelijk. Niet alleen door de ogen van Serena en George, maar ook door die van een groepje houthakkers dat in de rustpauzes regelmatig een en ander bespreekt. Snipes, de voorman van het groepje, is de grote filosoof van de groep. Op de vraag of hij ook denkt dat er nog een panter in het gebied rondzwerft, legt hij bijvoorbeeld uit: "They's many a man of science would claim there ain't because you got no irredeemable evidence like panther scat or fur or tooth or tail. In other words, some part of the animal in question. Or better yet having the actual critter itself, the whole thing kit and caboodle head to tail, which all your men of schience argue is the best proof of all a thing exists, whether it be a panther, or a bird, or even a dinosaur." Snipes pauzeert even en ziet dat hij nog wat meer moet uitleggen, omdat de anderen het niet lijken te begrijpen en vervolgt met: "To put it another way, if you was to stub your toe and tell the man of science what happened he'd not believe a word of it less he could see how it'd stoved up or was bleeding. But your philosophers and theolegians and such say there's things in the world that's every bit as real even though you can't see them." Er wordt om voorbeelden gevraagd, want echt begrijpen doen zijn gesprekspartners het nog niet: "They's love, that's one. And courage. You can't see neither of them, but they're real. And air, of course. That's one of your most important examples. You wouldn't be alive a minute if there wasn't air, but nobody's seen a single spec of it."
De gesprekken tussen deze mannen zijn voor mij de absolute hoogtepunten in een boek vol hoogtepunten. Het leest bijna als een spannende thriller, want de genadeloze, nietsontziende Serena en de daar maar een klein beetje voor onderdoende George, zijn regelrechte psychopaten. Zij krijgen daarbij nog hulp ook van Galloway, die bij een ongeluk zijn linkerhand verliest, maar gered wordt door Serena. Hij toont zijn dankbaarheid door haar te helpen alle obstakels die ze tegenkomt op te ruimen.
En nog is dit niet alles: er zijn intriges tussen de investeerders, er vinden omkopingen plaats, er wordt gepoogd een nationaal park te creëren om de totale verwoesting van het landschap te voorkomen, de effecten van de grote depressie worden overal zichtbaar, er zijn corrupte wetsdienaren en uiteindelijk is daar de ultieme poging om de al dan niet bestaande panter af te schieten.
Schitterend boek. Fantastisch geschreven. Ron Rash' Serena verdient het vertaald te worden in het Nederlands, waarbij de Coda (de laatste 2 pagina's) mag worden overgeslagen.
** Gelezen en over geschreven in november 2009. Inmiddels is het boek vertaald beschikbaar en is er geen enkele reden meer om het niet te lezen..... En zeer binnenkort kan het boek zelfs op het grote witte scherm bekeken worden.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ellen IJzerman (prowisorio)
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
