Nesser: de meesterverteller

Een nieuw boek van Håkan Nesser is eigenlijk altijd de moeite waard. Ook als het totaal anders is als alles wat hij tot nu toe geschreven heeft. Dit boek had bij mij na het lezen nog even tijd nodig om 'te landen'.

We maken kennis met de vermogende Leonard Vermin, zijn partner Maud en haar kinderen, de tweeling Irina en Gregorius. Leonard is ernstig ziek en wil op zijn laatste verjaardag in dit leven een afscheidsdiner geven. Dit zal in Londen plaatsvinden, een stad waar hij vroeger al eens heeft gewoond. Zijn gezin zal bij het diner aanwezig zijn, evenals een paar andere gasten.
Daarnaast maken we kennis met de Zweed Lars Gustav Selén, die geen gemakkelijk leven heeft gehad. Een onbeantwoorde liefde, zware rugklachten en uiteindelijk raakt hij arbeidsongeschikt. Hij leest en schrijft echter graag en besluit een boek te schrijven.

Het boek leest vlot weg, het boeit om lekker door te lezen. Door deze makkelijke schrijfstijl ligt het gevaar op de loer dat je over bepaalde dingen heen leest. Vooral ook omdat in de tijd nogal wat heen en weer gesprongen wordt. Mijn inziens heeft Nesser een geweldig boek geschreven. Nee, laat ik het zo zeggen: Nesser heeft Lars Gustav Selén een prachtige roman laten schrijven over hoe 'het leven' er uit had kunnen zien.