kLEINE HELLEN, mooi, maar te veel

Kleine Hellen is de debuutroman van Anne Moon Disko (pseudoniem voor Martijn Couwenhoven, beeldend kunstenaar en autheur) en is verschenen bij uitgeverij Oevers. Het is een novelle, die 120 pagina’s telt.

Quote:
Oma heeft het vaak gezegd: “Het was niet jouw schuld Vera.”

Vera gaat met haar vader en haar kleine broertje Menko een dagje naar het strand. Moeder blijft thuis, zij vindt het te warm en houdt niet van de drukte. Menko verdwijnt in een ogenblik van onoplettendheid uit het zicht en blijkt verdronken te zijn.
Dit verlies drukt zwaar op het huwelijk van de ouders, die beiden op hun eigen manier het verlies proberen te verwerken. Ook Vera heeft haar hele verdere leven last van schuldgevoel.
Ondanks dat het huwelijk van de ouders niet is wat het moet zijn, raakt moeder weer zwanger en wordt Max geboren.
Vader verdwijnt op een gegeven ogenblik uit het leven van Vera en Max en ook moeder verdwijnt uit beeld. Vera gaat in een kraakpand wonen en Max wordt verder bij opa en oma opgevoed.

“Waarom waren jij en opa niet vanaf het begin af aan onze ouders? Had ik willen vragen. Want laten we wel wezen papa en mama hadden daar absoluut geen talent voor.”

Op latere leeftijd blijkt Vera ongeneeslijk ziek en heeft nog maar een paar maanden te leven. De grootouders zijn inmiddels overleden en Vera voelt zich verantwoordelijk voor Max. Zelfs met haar naderende dood in zicht wil zij proberen Max goed achter te laten. Zij doet een poging om hem aan Monica (een bevriende kunstenares) te koppelen.

Er komen veel thema’s in beeld in relatief weinig pagina’s. De hoofdthema’s zijn: loslaten, schuldgevoel, verwerken van verdriet.
Ook komen diverse perspectieven aan bod in dit boek, het perspectief van Vera, en van Max. Er wordt gewisseld tussen de ik-vorm en de alwetende verteller. En ook het tijdspad loopt niet chonologisch.
Ik moest er in het begin even aan wennen en had niet altijd direct door vanuit wie welk hoofstuk werd verteld.
De kunst heeft ook een grote rol in dit boek. Vera is schrijfster en Max is kunstenaar. Ook komen in het boek diverse verwijzingen voor naar kunst.

Wat mij betreft had het boek veel dikker mogen zijn en waren de personages verder uitgewerkt. Nu kwam er erg veel aan bod in weinig pagina’s en daardoor vond ik het wat oppervlakkig blijven. De thema’s werden ook allemaal aangestipt maar er had van mijn dieper op ingegaan mogen worden.
Ik heb het boek met plezier gelezen, de schrijfstijl is mooi en laat zien dat je met weinig pagina’s veel kunt zeggen.

Ik geef het boek 3 sterren.