Wat zou Martin doen?

Dear Martin oftewel Wat zou Martin doen? van Nic Stone vond ik een ontzettend bijzonder verhaal.
Hoofdpersoon Justyce heeft het niet makkelijk op een prestigieuze (witte) school. Het verhaal begint als Justyce wordt opgepakt door de politie, omdat zij dachten dat hij geen goede plannen had.
Het thema van blanke en kleurlingen speelt een grote rol, waarin Justyce na zijn arrestatie zijn weg in probeert te vinden. Als uitlaadklep besluit hij brieven te schrijven aan Martin Luther King Jr, waarin Justyce zich afvraagt hoe Martin bepaalde situaties zou aanpakken.
Persoonlijk vind ik dit de mooiste stukken uit het boek. De rauwe emotie, al het racisme en de machteloosheid van Justyce zijn zo realistisch komen daardoor zo goed over, dat ik soms ook even tranen moest wegslikken. Dat maakt het hele boek zo bijzonder, omdat je weet dat er zulke gebeurtenissen écht gebeuren en dat maakt alles heel echt. Ik bleef veel nadenken over mijn eigen acties en hoe die op iemand, ongeacht hoe diegene eruit ziet overkomen.

Toch ben ik niet heel lyrisch over Wat zou Martin doen? Dat heeft vooral met de schrijfstijl te maken. De brieven aan Martin, geschreven door Justyce vanuit de ik-persoon, vond ik echt prachtig.
Sommige stukken zijn weer heel anders, geschreven vanuit de derde persoon. Andere stukken waren meer toneelteksten, met dialogen onder elkaar, weergeven met de naam van de personages die het zei. Het las snel weg, maar ik zat daardoor niet helemaal in het verhaal en duurde het soms wat langer voordat ik het boek oppakte. Dat vond ik erg jammer, omdat ik het thema, het verhaal en de personages heel goed vond.