Lezersrecensie
Een gouden gezin
De cover: Dee cover is echt prachtig. Het triggert mij om door te lezen
De schrijver: Dit is haar eerste boek voor volwassenen. Ze heeft al wel boeken geschreven voor kinderen over traktaties. En ze schreef voor de buurtsuper, deed mee aan schrijfwedstrijde. Toen ze daar hoog eindigde groeide haar zelfvertrouwen.
De opbouw: Het eerste kwart is goed opgebouwd. Je wil wel doorlezen en komt meer te weten over de personages, wat er soms best wel veel zijn. Waardoor je vaak terug moet bladeren naar de personages lijst.
Het verhaal: ‘Ik heb een gouden gezin.’ Het zijn de laatste woorden van mijn vader voor hij overlijdt. Met hulp van haar negen kinderen lukt het mijn moeder om verder te gaan met haar leven. Tot er opnieuw tegenslag is. Ze wordt depressief en probeert zichzelf van het leven te beroven. De zorg voor haar neemt toe, waardoor ook de spanning tussen de kinderen oploopt. Externe hulp komt moeizaam op gang. De laatste twee jaar van mijn moeders leven zijn zwaar. De druk van de mantelzorg veroorzaakt een breuk in het gezin. Mijn moeder voelt zich tot last. ‘We hadden haar graag nog gelukkig gezien
Mijn mening: Het boek is erg goed en omdat het een bekend onderwerp heeft begrijp je de personages beter. Op ongeveer de helft van het boek gaat de schrijfstijl over op brieven. De brieven zijn kort maar op het begin wel even wennen. Het beste aan het boek is dat de personages zo herkenbaar zijn.er zijn personages waar je van houd maar er zijn er ook waar je een hekel aan krijgt. De schrijfstijl is fijn en de hoofdstukken zijn kort. Waardoor je door het boek heen vliegt en je hebt het niet eens door.
De schrijver: Dit is haar eerste boek voor volwassenen. Ze heeft al wel boeken geschreven voor kinderen over traktaties. En ze schreef voor de buurtsuper, deed mee aan schrijfwedstrijde. Toen ze daar hoog eindigde groeide haar zelfvertrouwen.
De opbouw: Het eerste kwart is goed opgebouwd. Je wil wel doorlezen en komt meer te weten over de personages, wat er soms best wel veel zijn. Waardoor je vaak terug moet bladeren naar de personages lijst.
Het verhaal: ‘Ik heb een gouden gezin.’ Het zijn de laatste woorden van mijn vader voor hij overlijdt. Met hulp van haar negen kinderen lukt het mijn moeder om verder te gaan met haar leven. Tot er opnieuw tegenslag is. Ze wordt depressief en probeert zichzelf van het leven te beroven. De zorg voor haar neemt toe, waardoor ook de spanning tussen de kinderen oploopt. Externe hulp komt moeizaam op gang. De laatste twee jaar van mijn moeders leven zijn zwaar. De druk van de mantelzorg veroorzaakt een breuk in het gezin. Mijn moeder voelt zich tot last. ‘We hadden haar graag nog gelukkig gezien
Mijn mening: Het boek is erg goed en omdat het een bekend onderwerp heeft begrijp je de personages beter. Op ongeveer de helft van het boek gaat de schrijfstijl over op brieven. De brieven zijn kort maar op het begin wel even wennen. Het beste aan het boek is dat de personages zo herkenbaar zijn.er zijn personages waar je van houd maar er zijn er ook waar je een hekel aan krijgt. De schrijfstijl is fijn en de hoofdstukken zijn kort. Waardoor je door het boek heen vliegt en je hebt het niet eens door.
1
Reageer op deze recensie