Iets té om geloofwaardig te zijn

Ik ben met zeer veel interesse begonnen aan Verloren dochter van Helen Fitzgerald. Het onderwerp: social media en de gevaren ervan vind ik namelijk zeer boeiend en actueel.
En dus wilde ik dit boek zeer graag lezen, vooral om meer te weten over de gevolgen van het openbaar worden van handelingen - in dit geval seksuele handelingen - die niet voor de buitenwereld bedoeld waren.
Su - nog steeds maagd, aangenomen dochter van Ruth - rechter, en Bernie - musicus en pleegzus van Leah - een nogal wilde tiener, is samen met Leah op vakantie in Marbella en gaat - onder invloed van drank en drugs - helemaal over de schreef.
Buiten haar weten worden haar seksuele handelingen gefilmd en online geplaatst en al heel snel zijn er meer dan 20.000 hits.
Gevolg: zij durft niet meer meteen naar huis, haar inschrijving aan een gerenommeerde universiteit waar zij voor arts wilde gaan studeren wordt teniet gedaan en haar moeder wordt gesommeerd om maar even een time-out te nemen als rechter.
Daarna wordt het een beetje een warrige vertoning: Leah wordt erop uit gestuurd om haar zus te zoeken en thuis te brengen; Ruth zint op wraak en zij wil diegene die het filmpje gemaakt heeft en online heeft geplaatst met gelijke munt terugbetalen en Bernie probeert alles wat te sussen door positieve video's over Su en hun gezin op het internet te plaatsen om de aandacht af te leiden van het aanstootgevende filmpje.
Intussen belandt Su in Korea om op zoek te gaan naar haar biologische moeder en sterft Bernie nogal plotseling.
Al bij al lopen de verhaallijnen mijlenver uit elkaar en is er bijna geen touw meer aan vast te knopen.
Voor moeder Ruth, waarvan ik verwachtte dat zij behoorlijk intelligent zou zijn, gezien haar beroep, kon ik totaal geen sympathie opbrengen. Zij reageert op een zeer onintelligente en ongeloofwaardige manier op de video met Su in de vernederende hoofdrol. Volgens mij maakt ze alles alleen maar erger in plaats van beter.
Het uiteindelijke einde is een behoorlijke anticlimax. Er zaten veel méér mogelijkheden in het onderwerp dan wat ervan gemaakt is in Verloren dochter. Jammer.
Dit boek krijgt van mij een schamele 2 **