Teder

De verteller, Nunzio, 'kijkt' na zijn dood met zorg naar de achterblijvers. Personen die hem lief zijn. Vanuit deze interresante invalshoek ontvouwt zich, aan de hand van herinneringen, de geschiedenis van voornamelijk de hoofdpersoon, diens jeugdvriendin Blue en zijn broer Marcus. Afgewisseld met de blik op het 'heden' die de verteller heeft vanuit de 'overgang' naar het hiernamaals. Het resulteert in een 'teder' verhaal met een lichte spanningsboog die als fluistering door het verhaal geweven zit. Zo nu en dan is het taalgebruik poëtisch, wat het lezen iets extra's geeft. Het verhaal heeft me meegenomen en vastgehouden in waardevolle leesmomenten!