Nooit meer bang

Waar gaat het boek over:
Twee bijzondere ontmoetingen op zomaar een dag in Brussel. Ontmoetingen waarbij je denkt dat het wel zo klaar zal zijn als een klontje.

Louise heeft als zelfbescherming een enorme muur om zichzelf heen opgebouwd en maakt overal (en vooral van zichzelf) een grap van. Dat kan nog al afschrikwekkend zijn, maar Lennard laat zich niet zo snel van zijn stuk brengen en weet algauw een stukje van haar muur weg te breken.

Op het moment dat Louise Lennard ontmoet, loopt Maud Victor tegen het lijf op het vliegveld. Ze is daar om haar vriend op te halen, maar dat loopt anders dan gepland. Daardoor komt ze in gesprek met Victor. Ze lijken een klik te hebben, helaas wordt die al snel beëindigd door een knal. Een aanslag.

Zowel Maud als Louise zijn gek van onzekerheid over het lot van Victor en Lennard en zoeken steun bij elkaar.

Een moment leek het of hun levens een positieve wending zouden nemen, nu is dat nog maar de vraag.

Mijn mening:
Een heel bijzonder verhaal met vrij zware onderwerpen. In elkaar gezet met feit en fictie.
Het eerste heftige punt is natuurlijk de aanslag in Brussel van twee jaar geleden en de nasleep daarvan.
Daarnaast speelt de borstkanker van Louise een grote rol. Controles, onzekerheid.

Ik kan me zo voorstellen dat die onderwerpen er flink in kunnen hakken als je er ervaring mee bent.
Ik heb het meer van een afstandje kunnen lezen, maar door de manier van schrijven heeft Gaby Rasters er toch voor gezorgd dat het voor mij ook dichtbij kwam.

De muur die Louise om zich heen heeft gebouwd, is niet alleen voor de personages in het boek heel duidelijk, maar is ook voor de lezer voelbaar.
Louise is zó fel dat je haar eigenlijk niet meteen sympathiek kunt vinden. Tot haar muur stukje bij beetje afbrokkelt.
Maud heeft daar met haar journalistieke inslag en never-give-up-mentaliteit mede voor gezorgd.

De vriendschap die zich tussen de twee opbouwt is erg mooi om te volgen.
Maud laat haar vriendin niet in de kou staan, ookal heeft ze het zelf nog zo moeilijk.

Sommige contacten in het boek worden langzaamaan opgebouwd, andere gaan erg snel de diepte in. Soms iets té snel.

Al met al vond ik Nooit meer bang een erg fijn boek om te lezen. Ik kon het heel moeilijk wegleggen. Op momenten dat ik dat toch even moest doen, bleef het verhaal door mijn hoofd spoken. Ik wilde zo graag weten hoe het verder zou gaan!