Door een knotsgekke roversfamilie gekidnapt en opgeleid tot stuikrover

Roos van tien jaar – de ‘ik’ uit de titel- wordt uit de auto gekidnapt door de knotsgekke familie De Rover. Omdat haar ouders haar niet echt terug lijken te willen hebben, besluit ze vrijwillig met de familie in hun bestelbus door het uitgestrekte Finland mee te reizen. Ze wordt opgeleid in de snelwegstruikroverij. Talentvol als Roos blijkt te zijn pleegt ze algauw haar eerste ‘meestermisdaad’. Met dit vergrijp verwachten De Rovers de show te gaan stelen op het jaarlijkse Zomerfestival van de Finse struikrovers. Dat pakt alleen heel anders uit, met verstrekkende gevolgen voor hun toekomst.

Wat opvalt aan dit boek is dat het geen stelling inneemt over (tégen!) struikroverij. Op zich vallen de diefstallen natuurlijk wel mee (de buit blijft beperkt tot etenswaren en soms andere levensbenodigdheden, zoals kleding), maar ” in het echt” zouden de spectaculaire overvallen niet zonder hevige impact zijn. En hoewel Roos wel degelijk nadenkt over Goed en Fout, neemt ze de gevolgen en het immorele van de roofovervallen geen moment onder de loep. Weinig opvoedkunde of een belerend moraal in dit boek dus.

Als er al een morele boodschap in het boek zit dan is het dat kinderen niet verwaarloosd moeten worden door hun ouders. Uit terloopse opmerkingen van Roos kun je opmaken dat ze thuis lang niet zoveel aandacht en warmte krijgt als bij De Rovers. Een stil verwijt, dat mogelijk gedeeld zal worden door lezers met ouders die zich druk bezighouden met vooral zichzelf. Die in hun eigen jeugd blijven hangen- geheel volgens de nostalgische tendens die momenteel zo duidelijk waar te nemen is (Misschien is het daarom dat de omslag zo lekker ‘oubollig’ aandoet: dan zijn ouders eerder geneigd het cadeau te geven)

Speculatie natuurlijk, maar hoe dan ook spreekt het boek een beetje over de hoofden van de jonge lezers heen. Wat hier nu natuurlijk eveneens gebeurt. Dus om jonge lezers nou direct aan te spreken: léés het boek. Het is grappig en heel anders dan andere boeken. Én erg leerzaam, handig zelfs. Tenminste… als je bijvoorbeeld wil weten hoe je aan bakken vol snoep kunt komen. Of waar muizenkeutels voor nodig kunnen zijn.