Heel bijzonder

Dat juist dit boek nu plotseling op Dizie staat verrast me. Ik heb het jaren geleden in 1986 gelezen, maar weet nog als de dag van gisteren hoe bijzonder ik het vond. Daar waren diverse redenen voor, maar vooral het feit dat ik het boek heb gelezen toen ik in Peru rond reisde en diverse keren over dergelijke touwbruggen rivieren en ravijnen ben overgestoken. Dat heeft mijn verbondenheid met deze roman bepaald.
Toen ik over zo'n brug liep en me met beide handen aan de touwen links en rechts van me op de sterk heen en weer zwaaiende brug in evenwicht trachtte te houden, had ik er natuurlijk wel aan gedacht dat zo'n brug zou kunnen instorten. Zeker al je er juist over leest. Het maakte me bijna deelgenoot van het boek, ook al was het al ruim een halve eeuw daarvoor geschreven. Het had en heeft niets aan actualkiteit ingeboet want zulke bruggen ziijn er nog steeds. Overigens niet alleen in Peru; je treft ze overal in afgelegen berggebieden aan.
Natuurlijk hoerf je er niet geweest te zijn om het boek te kunnen waarderen, maar het heeft - althans bij mij - wel geholpen!