Knap debuut, maar toch...

Als debuur is dit een knappe roman. Het thema - een jongen die op school wordt gepest - is op zichzelf al niet alledaags, maar de uitwerking ervan is dat al helemaal niet. Gardner laat Elliot zelf aan het woord, zijn gevoelens, zijn angsten, zijn innerlijke tweestrijd, het komt zo allemaal erg dicht bij je. Je krijgt ook inzicht in wat de pesters zelf als drijfveer hanteren. Beklemmend en schokkend.
De veranderingen die Elliot ondergaat als hij van school verandert, zijn maskers die hij leert opzetten, zijn botsingen met de mensen die het juist zo goed met hem voor hebben, het zijn allemaal aspecten die zeker voor lezers die er zelf ervaringen mee hebben niet alleen bekend zullen voorkomen, maar ook beangstigende herinneringen zullen oproepen.
Gardner legt een parallel het thema 'macht om macht, controle om controle' uit 1984 van George Orwell. Dat is als je dat boek hebt gelezen een eye opener waaraan je bij schoolpesterijen niet gauw zult denken.
Al met al een bijzonder boek. Des te meer als je beseft dat het een debuutroman betreft. Maar toch vind ik dat Gardner er meer van had kunnen maken. Het is aan mij als lezer immers niet om iemand complimenten te maken met een knap debuut, maar om te zeggen wat ik van het boek zelf vind. Daar had meer in gezeten. Het is veel verder uit te werken. Jammer dat dat niet is gebeurd want het thema leent er zich geweldig voor.