Interessant maar te beschrijvend en weinig spanning

De klokkenluiderswet, blijkt een bekend begrip te zijn en niet alleen in Amerika. Het kan in elke werkgevers of -nemers situatie, in dit geval over rechters in het juridische stelsel. Zij hebben toch nogal wat macht, oordelen over maar wie oordeelt er dan over hun? Daar hebben ze dus iets op gevonden: Board on Judicial Conduct. En maar goed ook zo blijkt in dit verhaal dat realistisch klinkt.
Het is hallucinant dat je niet kan vertrouwen op het rechtsstelsel, rechters zouden het toonbeeld van rechtschapenheid moeten zijn toch? Gelukkig dat het maar om de spreekwoordelijke rotte appel in de mand gaat, een zeer grote mand.
John Grisham brengt hier een heel erg interessant verhaal dat boeit. Hij doet een heleboel uit de doeken ivm corruptie, hebzucht en hoe het in zijn werk gaat om geld wit te wassen. Dat maakt wel dat het boek soms nogal beschrijvend uit de hoek komt.
Het einde volgt die trent helemaal. Het is een opsomming van wat er gebeurt, een samenvattend verslag bijna, en dit voor tientallen bladzijden. Gelukkig is er zo nu en dan toch wat actie. Gunther, de broer van Lacy brengt dan weer wat luchtigheid en levendigheid in het verhaal, een markant figuur deze man.
De klokkenluider is een goed boek van de hand van John Grisham, het vermaakt je gerust enkele uren. Het is geen typische Grisham. Teveel beschrijvend, te traag ook en de actie en spanning had beter gekund.