Recensie De actrice

Met zijn 617 pagina’s en zijn 331 gram aan gewicht is “De actrice” van Laura Wilson in een behoorlijk fraaie promotie-uitgave van het voortreffelijke Vlaamse magazine Knack, beslist geen lichte lectuur. Goddank is de inhoud heel wat minder zwaar op de hand. Door de veelheid aan personages en de “wirrewarrige” kronkelingen van hun onderlinge relaties wordt het zwaarlijvig boek echt geen ontspannende lectuur en veroorzaakt het regelmatig spanningshoofdpijn. De lezer die het verhaal laat voor wat het is, vindt wel zijn gading in de quasi terloopse tafereelschilderingen en vrij nuchtere evocaties van de verschrikkelijke omstandigheden waarin de bevolking moest zien te leven en overleven in de beginjaren van de gruwelijke oorlog. Onthutsend is de vrij gedetailleerde wijze waarop de auteur beschrijft hoe een ernstig politieonderzoek wordt gemanipuleerd en, zoals brigadier Stratton ontgoocheld en verbijsterd vaststelt dat hij is opgeleid om de misdaad te bestrijden niet om haar te verdoezelen. En… er is blijkbaar, meer dan een halve eeuw later, nog niets veranderd.
En jammer dat de veelzeggende titel “Stratton’s war” om commerciële redenen wellicht verknoeid werd door “de actrice”