De heerlijke schrijfstijl, boeiende personages en plottwists laten je hunkeren naar meer

Na het zinderende einde van het eerste deel in deze trilogie, De Stem van de Zee, gaat het avontuur in dit tweede deel gelukkig direct verder vanaf het punt waar Nimue en Arthur ‘gestrand’ zijn op die laatste bladzijde. Ze staan op het punt om hun gehele leven opnieuw recht in de ogen te kijken, en behalve dat de toekomst sneller nadert dan ze hadden gehoopt, met alle verwikkelingen van dien, is het ook vooral het verleden dat hen steeds inhaalt en tegen probeert te houden. Hun familiegeschiedenis reikt verder dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden, en zij weten slechts één ding zeker: zij zijn de enigen die hun familienaam kunnen redden, maar vooral de rest van de wereld. De Zwarte Plaag wordt steeds duidelijker zichtbaar en slaat verwoed om zich heen. Heeft Nimue de kracht om haar eigen krachten in te zetten om dit tot een halt te kunnen roepen? En zal Arthur zijn leven om durven gooien, en zijn eigen rol in deze chaos op zich kunnen nemen?

De Roep van Avalon laat de lezer zien hoe het duistere avontuur steeds donkerder wordt, ingewikkelder met de gedachten van de mensen van Asklepios Congregatie sluimerend in het achterhoofd, en waar je misschien je hoofd er goed bij moet houden om de snelle actie en veranderingen in het leven van de jonge helden te kunnen volgen. Het is een organisatie die veel voor de mensheid overheeft. Teveel? Volgens hen niet, maar tegenstanders vechten voor wat ze waard zijn en trekken net zo hard aan Nimue en Arthur als de organisatie dat doet. De heldhaftige broer en zus zullen de mensen om hen heen goed moeten leren kennen, eer ze hun volle vertrouwen aan hun kunnen schenken. Wanneer je niemand kunt vertrouwen sta je er geheel alleen voor… Maar wie is er echt te vertrouwen en staat echt achter hun plannen, en wie niet? Weten ze samen hun krachten te bundelen en hun eigen verleden op een juiste manier te vervlechten met de toekomst, om zo niet alleen de mensheid maar ook hun eigen familie verder te kunnen helpen?

De heerlijke schrijfstijl van Mara Li maakt dat het boek vlot doorleest, en waardoor de lezer zich door de gedetailleerde beschrijvingen en diverse plottwists zich steeds meer in het verhaal kan verliezen. Ik merkte dat de groei van Nimue en Arthur mij enorm aansprak, ze worstelden met hun acceptatie van de gebeurtenissen die hun verdere leven voor altijd zouden gaan beïnvloeden en vullen. Het voelde alsof ik ze steeds beter leerde kennen en leefde ontzettend met ze mee. Ik hield dan ook angstvallig mijn adem in toen de ontknoping zich had ontvouwen en… nee, er waren echt geen verdere pagina’s meer. Ik zou echt moeten wachten tot het slotdeel van deze fantastische en mythische trilogie, want stoppen? Dat kon ik niet meer. Ik moest weten hoe het verder zou gaan met de personages met wie ik bevriend was geraakt en wie ik eigenlijk niet meer wilde missen.

Tja, wachten tot het laatste deel dan maar… Het is de enige keuze die ik heb. Helaas, want dit is absoluut één van die series die ik nog lang zal blijven koesteren!