Vertrouw op jezelf, en bewandel je eigen pad met je eigen keuzes

Exit USA is voor mij de eerste kennismaking in boekvorm geweest van Suzanne Peters. Ik had al veel positieve verhalen over haar schrijven gehoord en gelezen, en ik kan alleen maar zeggen: ‘All the stories are true.’. Dit boek heeft een zeer goede eerste indruk op mij achtergelaten en ik ben heel nieuwsgierig geraakt naar de andere verhalen van deze auteur van eigen bodem!

Het boek begint gelijk bij de situatie waarbij hoofdpersonage Lana haar intuïtie en haar hart laat spreken. Ze is een sterke, jonge vrouw die flink wordt bedrogen door haar vriend Pascal en het er niet bij laat zitten op het moment dat ze hem betrapt met een ander: het is over, klaar, uit! Wat Pascal ook wil, zij wil hem niet meer. Hij is veel te ver gegaan. En hoewel het ergens al stilletjes in haar achterhoofd werd gefluisterd hoe de vork in de steel zat, ze heeft hem al die tijd meer dan genoeg kansen gegeven om voor hen te vechten. Niet voor die andere vrouw, en al helemaal niet in hun appartement! Wanneer ze het met de mensen om haar heen bespreekt, en duidelijk maakt dat ze hem niet nóg een kans gaat geven, bloeit ook haar grote wens steeds meer op in haar hart: een reis naar ‘The U.S.A’. Dit kan net die ene stap zijn om eindelijk eens haar eigen leven te gaan leiden en haar eigen stappen te gaan zetten op het pad dat zij zelf voor ogen heeft, en niet het pad dat iedereen maar voor haar uitgestippeld lijkt te hebben. Al helemaal niet het pad van haar moeder, die Pascal nog steeds hoog heeft zitten…

In het begin van de reis heeft Lana er ontzettend veel zin in: de grote reis gaat eindelijk beginnen en een van haar grote, geheime wensen gaat in vervulling! En dat doet ze maar mooi helemaal alleen. Omdat zij het wil. Het plan lijkt goed te verlopen, tot er op het laatste moment nog een laatste reiziger zich in het reisgezelschap mengt. En hij zal Lana niet met rust laten tot hij zijn zegje heeft gedaan. Is ze sterk genoeg om boven hem te staan en voor haar eigen gevoelens te kiezen? Of heeft hun relatie toch nog ergens een plekje in haar hart weten te veroveren dat nog niet verwoest is…

Lana verandert met de pagina steeds meer in de krachtige powervrouw die ze daadwerkelijk is. Ze laat niet met zich sollen, en oh wee als je haar alsnog probeert te breken! Haar gesprekken met enkele overige reizigers, die steeds meer haar vertrouwen weten te winnen, worden steeds opener en eerlijker, met alle gevolgen van dien. Buitenstaanders kunnen verrassend anders naar mensen en relaties kijken en voor openbaringen zorgen die je zelf eerder nooit voor mogelijk hebt gehouden.
Ik bewonder vooral haar moed: ze maakt een van de belangrijkste keuzes in haar leven écht voor zichzelf, hoe de rest er ook over denkt, en ze gaat er voor de volle 100% voor. Ik zou echt niet weten hoe ik het gedaan zou hebben als ik in haar schoenen had gestaan... Toch wel iets om over na te denken! Het leven kan soms raar lopen, tenslotte.

Suzanne Peters heeft een heerlijke schrijfstijl, die je steeds weer naar het boek weet te trekken en waardoor je het niet meer weg wilt leggen. De vlotheid waarmee zij de vlinders van de pagina’s laat vliegen is enorm, waardoor het verhaal zelf als een wervelwind door de lezer heenraast en hem of haar meeneemt naar de wereld van de personages, of het nu hoofdpersonages of bijpersonages zijn; iedereen heeft zijn eigen functie, die ten volle wordt benut. Tevens is dit verhaal een eyeopener en zeer herkenbaar voor mensen die al dan niet stiekem al langere tijd dromen over een droomreis voor zichzelf, of het nu echt daadwerkelijk alleen uitgevoerd zal worden, of in de vorm van een groepsreis. De reis wordt goed gedetailleerd overgebracht aan de lezer, waardoor de kans absoluut bestaat dat je zo geïnspireerd raakt door Lana en de rest, dat je alsnog zelf (ooit) die ene reis gaat boeken en je eigen reispad gaat bewandelen! Ik kan alleen maar zeggen: ga ervoor! :D