Meer versiering dan inhoud

Virginia, York River. Aan de rechteroever ligt Camp Peary, een geheim CIA-trainingscentrum. Aan de linkeroever: Babbage Town, een wetenschappelijk onderzoekscentrum waar men tracht een kwantumcomputer te bouwen. Hoe komt het lijk van Monk Turing, een van de wetenschappers van Babbage Town terecht in Camp Peary? Sean King en partner Michelle Maxwell, twee voormalige secret service agenten, krijgen de opdracht van de onbekende eigenaar van Babbage Town een onderzoek in te stellen naar deze vermoede zelfmoord maar ook voor hen blijft Camp Peary verboden terrein.
Op veel medewerking kunnen ze bovendien niet rekenen: in Babbage Town zwijgt iedereen als een graf, de FBI wil hen uit de buurt en de CIA schiet met scherp! Monk Turings hoogbegaafde 10-jarige dochter blijkt de oplossing met zich mee te dragen maar vertoont autistische trekjes...
Geniaal geheim is ontegensprekelijk een vlot leesbaar en meestal spannend boek. Maar hoewel zowat alle Amerikaanse drieletterorganisaties (CIA-FBI-NSA-DEA...) in het boek hun opwachting maken is het toch geen kunstig uitgedokterd spionageverhaal geworden. Als alle rook op het einde is opgetrokken blijft er in feite niets meer over dan het geraamte van een dun verhaaltje rond drugssmokkel en machtsmisbruik, dat zich op een erg beperkte fysische locatie afspeelt. David Baldacci tracht de lezer te overbluffen met een overdaad aan soms niets terzake doende verhaallijnen die op het laatst op een erg gekunstelde manier min of meer worden samengebracht en waarbij je meer dan eens de wenkbrauwen fronst.
Het hele wedervaren van Michelle in de psychiatrische kliniek mag dan wel als doel hebben haar personage meer diepgang te geven, in wezen heeft het niks te maken met het centrale verhaal. Michelle’s doodsverlangen staat ook bijna haaks op de rol van stoere heldin doorheen het verhaal.
Het verhaal over de ontwikkeling van de kwantumcomputer, een uitdaging waar ik Dan Brown wel eens zijn tanden in zou willen zien zetten, komt niet echt uit de verf en blijkt uiteindelijk ook weer niet echt zo’n centrale rol te spelen.
En wat te denken van Viggie, de schijnbare autistische dochter van Monk Turing? Is zij meer dan een vergezochte manier om met de verplichte raadseltjes voor de dag te komen?
De goudschat in Porta Bello, de – erg amateuristisch ontdekte – verborgen spionagekamer, de tunnel van Henreich Fuchs, Michelle’s rozenhaag-mysterie... allemaal balast en rookgordijn om de al bij al magere plot in te verstoppen.
David Baldacci heeft alle personages in Babbage Town voorzien van (afgeleide) namen van beroemde mensen uit het wereldje van de cryptologie of computertechnologie. Leuk eerbetoon maar de naam Champ Pollion (naar Jean-François Champollion, de man van de Rosetta-steen) bekt zo artificieel dat het zelfs hinderlijk wordt bij het lezen. Onnodige afleiding!
Geniaal geheim kan zo omgezet worden in de zoveelste Hollywood actiefilm met de nodige explosies, een portie romantiek en drama en de publiekstrekkende verdachtmakingen van overheidsdiensten. Leuk vertier, eenvoudige vlot leesbare taal, maar absoluut niet beklijvend. Deze Baldacci blijft onder de verwachting.