Hoe heeft het zo fout kunnen gaan…

Mandy P. is momenteel volop in het nieuws, want als alles goed gaat, mag zij in het voorjaar van 2009 een aanvraag doen om de gevangenis te mogen verlaten. Niet dat ze dan vrij is, want ze moet dan nog minstens 2,5 jaar op de Dominicaanse Republiek blijven, maar ze is wel uit de vieze, benauwde omstandigheden waarin ze nu moet leven.
Hoe kwam Mandy op het mooie Dominicaanse eiland terecht met een koffer vol drugs? Dat verhaal vertelt Rik Goverde. Het is een verhaal vol van ‘hoe heeft het zo fout kunnen gaan?’: ‘hoe komt het dat Mandy zo’n beïnvloedbaar meisje werd?’, en ‘hoe komt het dat zij in de handen viel van enkele gewetenloze ‘loverboys?’
Er zijn waarschijnlijk nog veel meer meisjes als Mandy: afkomstig uit een niet altijd even stabiel gezin. Al op jonge leeftijd is ze zich er van bewust dat ze mooi is en door jongens bekeken wordt. Daar komt bij dat ze wars is van strenge regels… Alle ingrediënten voor een leven dat eigenlijk voortdurend uit de rails dreigt te lopen. Haar ouders, hoe goed ze het ook bedoelen, hebben al heel vroeg geen grip meer op haar, en als Mandy een jaar of dertien is, gedraagt ze zich al alsof ze volwassen is. Als ze dan ook oudere, voornamelijk buitenlandse vriendjes krijgt, is het hek van de dam. Ze gelooft écht dat ze met haar vriend Mike een mooi leven tegemoet gaat. Het lot beslist anders: ze wordt met een zware koffer vol drugs gepakt en krijgt in eerste instantie tien, later vijf jaar gevangenisstraf. Haar vriend en enkele van zijn kompanen worden later in Nederland opgepakt, maar hun straf valt veel lager uit. Bovendien zitten zij in de relatief luxe Nederlandse gevangenis, terwijl Mandy moet zien te overleven in het vuil en de ellende.
Rik Goverde heeft een prima achtergrondverhaal geschreven. Het is soms droevig om te moeten lezen hoe de ‘vriendjes’ van Mandy naar vrouwen kijken, hoe jong die jongens al totaal verdorven zijn. Mandy wordt gelukkig niet afgeschilderd als een soort heilige die er ook allemaal niets aan doen kan. Ze is nu eenmaal naïef, wild en niet erg verstandig, en wellicht waren er meer gelegenheden waarop ze zelf een punt achter haar akelige leven had kunnen zetten en door had kunnen gaan op de goede ingeslagen weg. Ze was tenslotte aan een opleiding begonnen en had de band met haar ouders weer aangehaald. Het knappe van dit boek is dus dat je niet geneigd bent een definitief oordeel te vellen over haar of haar ouders.
Het verhaal is nog niet afgelopen… dus blijf het volgen in de pers!