Rauwe emoties en indringende karakters

John Connolly is een van die auteurs die in Nederland helaas nog zwaar ondergewaardeerd wordt. In zijn geboorteland Ierland, maar ook in Engeland en Amerika is deze auteur, sinds het uitkomen van zijn eersteling Een dode ziel, een beroemdheid.

Eigenlijk krijgt de lezer met dit boek twéé verhalen voor de prijs van een. Deze kloeke – uitstekende – vertaling bevat 487 pagina´s, en halverwege wordt een van de begonnen verhaallijnen afgerond. Charlie Parker, gewezen politie-agent en weduwnaar, weet de samenhang te ontrafelen tussen enkele moorden die dertig jaar geleden plaatsvonden, en een aantal recente. Dit alles terwijl hij eigenlijk wanhopig op zoek is naar de moordenaar die zijn eigen vrouw en jonge kind heeft omgebracht. Charlie Parker krijgt te maken met enkele moordenaars in wel zeer onverwachte gedaantes… en dat kan zelfs van de slachtoffers gezegd worden. Om het leesplezier niet te bederven, zeg ik hierover verder niets.

Veel auteurs zouden het na het ´eerste verhaal´ al wel voor gezien houden. De rauwe emoties, indringende karakters en intelligente plot maken van dit eerste deel al een compleet boek. Een boek dat de lezer doet verlangen naar meer. Gelukkig wordt de lezer dus op zijn of haar wenken bediend, en mag hij of zij doorlezen tot ook de tweede verhaallijn is afgerond. Waarna je toch echt even letterlijk en figuurlijk moet uithijgen. Hoewel Een dode ziel gevolgd werd door nog drie delen Oud kwaad, Engelen der duisternis en De witte weg (verschijnt deze zomer), lijkt het me niet raadzaam om alle vier deze boeken achter elkaar uit te lezen. Daarvoor is de schrijfstijl van Connolly te indringend.