Nét zo spannend en toch weer anders

In Heartsick (onlangs in Nederland verschenen onder de titel Hartzeer) schrijft Chelsea Cain geschiedenis door een boek te schrijven over een politieman die geobsedeerd wordt door de moordenares die hij geacht wordt achter de tralies te zetten. Wellicht is dit al eens eerder ergens beschreven, maar dan nergens zo indringend en zo goed.
Nu ligt daar Hartendief, het vervolg op Hartzeer. Hoewel het boek wel los van het eerste deel te lezen is, biedt de achtergrondinformatie in het tweede deel nét niet genoeg om echt alle beweegredenen van Archie en Susan en vooral Gretchen te begrijpen. Voor alle fans van Hartzeer echter is dit vervolg een ‘must’.
Archie en Debbie wonen weer samen, nadat eerder Archie’s obsessie met Gretchen hun huwelijk had verwoest. Gaandeweg het verhaal wordt duidelijk dat Debbie op een bepaalde manier een grote steun is voor Archie, maar helaas… het is nog steeds Gretchen door wie hij geobsedeerd is. Je kunt het niet eens liefde noemen. Wat je het wel kunt noemen is bijna niet te omschrijven. Dat heeft Chelsea Cain echter wel voor ons, geboeide lezers, gedaan en wel op dezelfde intrigerende manier als in Hartzeer.
Wat is nu het nieuwe in dit deel? Tja… daarvoor moet je het gewoon lezen. Archie wordt geconfronteerd met enkele nieuwe moordzaken, want na een lange tijd therapie is hij weer aan het werk gegaan, maar al snel blijkt dat ook bij déze zaken Gretchen ergens de hand in heeft gehad. Susan Ward woont nog steeds bij haar moeder Bliss en wil nog steeds een beroemde journaliste worden. Of ze haar doel bereikt in dit boek? Dat moet u zelf lezen, lezer.
Het is eigenlijk lastig om iets over dit boek te zeggen zonder te veel van het verhaal weg te geven. Ik kan echter wel melden dat het ondanks het feit dat het een regelrecht vervolg is op het vorige, nog een heleboel spanning en onverwachte wendingen bevat.