Gedegen medische thriller

Paul Brand is kinderarts, onderzoeker en hoogleraar klinisch onderwijs. Hij werkt in Zwolle. Impact factor is zijn tweede boek.
Hoofdpersoon is de jonge onderzoekster Marieke Stockmann. Zij werkt aan haar promotie-onderzoek, dat te maken heeft met immunologie. Tijdens een groot congres in Amerika ontmoet ze een vakgenoot, een Amerikaan, met wie ze een fijne nacht doorbrengt. Teruggekomen in Nederland stort ze zich weer op haar werk, totdat korte tijd later blijkt dat een gezaghebbend Amerikaans tijdschrift háár onderzoek naar voren brengt in een publicatie van de beroemde Dr. Wilkinson. Het is duidelijk een artikel dat van haar computer gestolen is. Samen met haar promotor Jolijn Sinnema gaat Marieke aan de slag om deze onrechtmatigheid recht te zetten.
Paul Brand is verstandig en schrijft over iets waar hij verstand van heeft: onderzoek. Het zal de gemiddelde Nederlander echter niet bekend zijn dat er zoveel fraude wordt gepleegd bij deze onderzoeken, en ook niet dat artikelen nogal eens bestaan uit knip- en plakwerk. In een spannend en toch nuchter verhaal zet Brand de gebeurtenissen neer die volgen op de ontdekking van het gestolen artikel. Marieke en Jolijn komen uitstekend uit de verf en ook de overige personen krijgen elk netjes hun eigen karakter mee.
Er is veel veranderd, met de komst van de computer. Toen ik ooit, 30 jaar geleden, als secretaresse voor een aantal onderzoekers werkte, werd ik geacht hun artikelen uit te typen. Vele, vele versies soms. Paul Brand laat Marieke zuchten, als zij van haar promotor versie negen van een artikel moet schrijven, voor het goed genoeg is. Groot verschil is wel, dat de dames en heren onderzoekers dit vroeger niet zelf hoefden te doen. Die gaven een handgeschreven concept aan de secretaresse, en vervolgens brachten zij wijzigingen aan in de uitgetypte versie. Ook dat ging vaak met knippen en plakken omdat er soms nog stukjes uit de vorige versie bruikbaar waren. Tegenwoordig moeten de onderzoekers dat allemaal zelf doen, en zo kan het gebeuren dat er onderzoeksgegevens gestolen worden. Van een typemachine valt weinig te stelen… van een harde schijf op een computer des te meer.
Brand heeft uiteraard voor het beschrijven van het internationale onderzoekswereldje veel Engels nodig, maar hij legt alles, rondom een congres bijvoorbeeld, keurig uit. Ook de Engelse termen worden dan netjes cursief gezet. Ook voor lezers die geen idee hebben van wat er nu precies voorafgaat aan het op de markt brengen van nieuwe medicijnen, is dit een zeer leerzaam boekje.
Wat het boek van Brand een extra waarderingster kost, is het feit dat op een gegeven moment het Engels, zelfs als het niet nodig is, de boventoon gaat voeren. Dan wordt het taalgebruik een beetje ‘popi jopi’. En verder práten de mensen niet meer, nee, ze ‘lullen’ voortdurend. Dat werkt storend en bovendien is het niet in stijl met het verdere aangename taalgebruik.
Verder is het dus een fijn leerzaam en leesbaar boek, dat ik in één avond uit had.