Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Langzamerhand worden de sporen duidelijk

Jannelies Smit 14 juni 2003
Zoals ik al in mijn recensie van Een dode ziel ('Every Dead Thing') zei, die in maart hier op crimezone.nl verscheen, is het ook voor een doorgewinterde lezer niet raadzaam om alle boeken van John Connolly in één keer achter elkaar uit te lezen. Vandaar dus dat jullie na bovengenoemde recensie (en die van 'The White Road', waarvan de vertaling Het witte pad onlangs verscheen) nu pas iets van mij lezen over Oud Kwaad.

Jullie weten het nog? Charlie 'Bird' Parker, wreed beroofd van zijn vrouw en kind, heeft nog steeds zijn draai niet helemaal gevonden in het leven. Hij heeft intussen een vergunning om te werken als privé-detective, maar hij wil liever eerst het huis van zijn grootvader verder opknappen. Bird heeft het huis, waar hij als kind vele gelukkige uren heeft doorgebracht, uiteindelijk geërfd. Hij hoopt hier een nieuw begin te kunnen maken. Rachel Wolfe, de vrouw met wie hij tot zijn verbijstering een korte relatie heeft gehad, heeft besloten dat zij hem niet meer wil zien. Onrustig en vaak eenzaam gaat Bird door het leven. Om een oude vriendin, Rita Ferris, een plezier te doen, brengt hij een bezoek aan haar ex, ene Billy Purdue. Na enig aandringen wil Billy wel wat geld aan Bird meegeven, bij wijze van alimentatie voor zijn zoontje Donald. Bird gaat het geld brengen en dat is het laatste dat hij van Rita en Donald ziet. Twee dagen erna zijn ze dood.

Wat heeft de dood van Rita en Donald te maken met Billy? Wat heeft Billy te maken met een oude dame die op een winterse avond zelfmoord pleegt? Wat heeft die oude dame te maken met Walter Cole, Bird´s oude vriend? Wat heeft Cole´s dochter ermee te maken? Wat voor rol spelen Louis en Angel, het onwaarschijnlijke duo vrienden van Bird, in dit verhaal? Het gaat maar door… mét Charlie Parker verkeert de lezer aanvankelijk in opperste verwarring, maar langzamerhand worden de sporen duidelijk. Connolly schuwt ook in dit boek het geweld niet, maar voorzover 'zinvol geweld' bestaat, staat het hier. En héél soms moet je de auteur nog gelijk geven ook…

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Jannelies Smit